دیالوگ های ماندگار ؛

[فندق]

به خود یاد دادم که عاقل باشم
و ساده زندگی کنم
به آسمان بنگرم و خدا را شکر گویم
دم غروب انقدر راه بروم
که خسته شوم و جان نداشته باشم
به دلواپسی‌ها گوش دهم.

[فندق]

- تو به نظر آدم آرام و متینی می‌آیی.
لبخند زد و دستم را فشرد و من به این فکر کردم که چقدر متین و آرام هستم!  آرام بودن یعنی اینکه در چهره‌ات هیچ تشویشی نباشد. یعنی هیچگاه عصبی نشوی، در ابهام و تاریکی زندگی نکنی،
آدمی مثل من که از سویی مشتاق و امیدوار و از سوی دیگر ترسیده و راه گم کرده و نمی‌داند باید چه بگوید و چکار کند؛ ناخن‌هایش را می‌جود و نمی‌داند کدامین ستاره را دنبال کند، آیا آرام است؟

[فندق]

هرچه گشتیم
در این شهر نبود اهل دلی
که بداند غم دلتنگی و تنهایی ما

[فندق]

گاهی مجبوریم برای چیزی که دوست داریم بجنگیم

[فندق]

آدما خیلی کثیفن به هیچکس اعتماد نکنید
تکرار میکنم هیچکس،هیچکس

[فندق]

تنهایی سخته پر از غمه
ولی بودن با آدمای بد از تنهاییم بدتره
برای رها شدن از تنهایی به هرکسی رو نیارید تنهاتر میشید...

[فندق]

الان خیلی وقته که نه بوی عید میاد
ن شوقی مونده واسش...
هر سال هم برای همدیگه آرزوهای خوب میکنیم ولی دریغ از یه ذره خوشی
البته چرا یوقتاییم خوبه،خوش میگذره
ولی زورِ روزگار میچربه چه میشه کرد(:
کاش تموم بشه حالِ بَدمون️🩶

[فندق]

من سرد که بشم
یه ساعت که هیچ یه سالم بگذره بهت پیام نمیدم
سرد بشم مهم نیس زود جوابمو بدی یا دیر
سرد بشم مهم نیس چقدر برام مهم بودی
همونقدر بی ارزش میشی واسم
 

[فندق]

یسریا خیلی دوست دارن زمین خوردنتو ببینن
ولی خب تو ارزو به دلشون بذار.

[فندق]

متوجه بشن اهمیت میدی از روت رد میشن.

[فندق]

ذاتِ خوب و قلب بزرگ برگ برنده یک انسانِ.

[فندق]

سکوت آدمارو جدی بگیرید ، اون دوستی که دیگه ازت ناراحت نمیشه ، آدمی که دیگه نگرانتون نمیشه ، دیگه با ذوق براتون حرف نمیزنه ، مراقب باشین اینا دارن ترکتون میکنن .

[فندق]

‏حیف آهنگای قشنگی که مارو یاد آدمای مزخرف میندازه

[فندق]

دیگ یه گرگ بارون دیدم

[فندق]

قرار بود بزرگ بشم یادم بره، اما ی کوله بار سنگین از خاطرات و درد ها مونده روی دوشم.

[فندق]

همیشه اونی برندست که بتونه احساساتشو کنترل کنه.

[فندق]

حالم از هر وقت دیگه ایی داغون تره داره داغون ترم میشه

[فندق]

چقد عوض شده همچی

[فندق]

با موسیقی می‌توان حماقتی مثل زندگی را تحمل کرد .

[فندق]

وقتی میگم خستم ادا درنمیارم؛
وقتی میگم حالم از همه چیز به‌هم میخوره ادا درنمیارم.
وقتی میگم نمیخام کسی رو ببینم یا با کسی حرف بزنم ادا درنمیارم.
وقتی میگم دیگه چیزیو حس نمیکنم ادا درنمیارم.
من فقط خستم، انقد خسته که نیاز دارم چهارتا زمستون دیگه بخوابم، شایدم خواب بهم کمکی نکنه ولی حداقل از دست آدمایی که سطح درکشون از خستگی اونقدری نیست که منو بفهمن خلاص میشم‌.

[فندق]

‌میوفتن به یادت وقتی که شدن تنهآ.

[فندق]

باید بری زیر خاک تا بدونن قدرتُ.

[فندق]

حرفآم تلنبار شده تو گلوم.

[فندق]

فقیرِ ذهنت واسه درکِ حرفام.

[فندق]

از اعتماد همدیگه اسکرین نگیرید!