دیالوگ های ماندگار ؛

[فندق]

این عادت تظاهر به قوی بودن، غمگین
نشدن، بی تفاوت بودن ی جا بالاخره کار
دست آدم میده، احساساتی که به زور
چپوندیش تو ی کمد و فکر کردی دیگه
تموم شده!

[فندق]

چهره‌
پسند
چه
داند
ارزش
دلِ
پاک
را...

[فندق]

ترجیح میدم همیشه آدم بده ی داستان
باشم، اما همون چیزی روی زبونم باشه
که تو دلمم هست!
آدم بده ی دل و زبون یکی بودن، خیلی
با ارزش‌تر از آدم بده ی دورو بودنه.

[فندق]

‏تا اونجايى كه من فهميدم زندگى چيزى
جز بالا و پايين شدن بين بيم و اميد نيست
و خوش بحال اونايى كه سعى ميكنن
هميشه اميدوار باشن، حتى اگر به ظاهر
عاقلانه نباشه..

[فندق]

فراموش کردنی در کار نیست!
نهایتا دیگه حرفشو نمیزنی.

[فندق]

کسیو پیدا کنید که ذوق کنه،
که سبز باشه، بکر باشه
کسی که پایه دیوونه بازیاتون باشه
کسی که کنارش خود واقعیتون باشین
دنیا به قدر کافی آدمای بی ذوق داره
دنبال کسی باشید که برای زندگی
ذوق و شوق داشته باشه...

[فندق]

میدونین نقطه پایان یه زندگی مشترک
کجاست؟ خیانت؟ نه اون نیست، نقطه
پایانش اونجاست که همسرت جا اینکه
حرف دلش رو به تو بزنه، به دیگری بگه
اونجا یعنی تو دیگه محرم رازهاش نیستی
و نفر دومی.

[فندق]

به نظرم “از تو توقع نداشتم” غمگین‌ترین
جمله دنیاست یعنی ببین! تو تنها کسی
بودی که باورت داشتم، تو دیگه نباید
ناامیدم میکردی…

[فندق]

الکی خودتو سبک نکنید بگید:
چخبر کم پیدایی نیستی، اونی که باهات
حال میکنه همیشه پیداست اگه دیدین
نیست ینی سرش با بهتر از شما گرمه
شماهم هروقت حوصلتون سررفت
جوابشو بدین.

[فندق]

می‌دانم آدم درست من نبود؛ اما من دلم
برای روزهایی که هنوز این واقعیت را
نفهمیده بودم تنگ شده.

[فندق]

که
اهل
درد
میداند
دلیل
قامت
خم را.

[فندق]

‏ی جا محمود درویش میگه:
سلام بر کسانی که معنی عشق را می‌دانند
اما محبوبی ندارند، عجیب تلخه.

[فندق]

نمیدونم،
منم
بارِ
اوله
که
دارم
زندگی
میکنم!

[فندق]

خود عزیزم؛
برای همه روزایی که گریه کردی و بعدش
بلند شدی و ادامه دادی چون مجبور
بودی، از تهِ قلبم ممنونم.

[فندق]

موقع عصبانیت حواستون باشه
با کی و چجوری دارین حرف میزنین!
همه چیز حل میشه و حالتون خوب
میشه اما ی حرفایی، ی لحن هایی
هیچوقت از دل طرف مقابل پاک نمیشه.

[فندق]

‏یه دیالوگی بود که میگفت:
"تو هیچوقت خاطرات عمیقی که تجربه
کردی‌ رو فراموش نمیکنی، حتی اگر دیگه
به خاطر نیاریشون" و چه روزایی که
خاطراتش، وسطِ قلب و مغزمون تا ابد
هک شده و قرار نیست هیچوقت فراموش
بشه، حتی اگه از یادآوریشون فرار کنیم...

[فندق]

و
قَسم
به
روح‌
های
ناآرامِ
امیدوار!

[فندق]

بخشی از صحبت های دکتر اروین یالوم
به یک بیمار در معرض خودکشی:
می‌فهمم که عمیقا دلسرد شده ای،
جوری که ممکن است همین حالا دلت
بخواهد خودت را نابود کنی اما با همه‌ی
اینها، امروز اینجایی بخشی از تو، مابقی
وجودت را با خودش به مطب من آورده،
لطفا اجازه بده من با آن بخش صحبت
کنم بخشی ازتو که میخواهد زنده بماند.

[فندق]

انقدر آنان که دوست میداشتی از تو دور
خواهند شد که گمان میکنی روز های
نزدیک بودن، جز خیال نبوده است.

[فندق]

سلام
بر
حرف‌هایی
که
در
قلب
ماند
و
خواهد
ماند!

[فندق]

اونجا که میخوای یه حرفی بزنی
بعد با خودت میگی نتیجه که نداره،
پس بیخیال، اونجا به قول فروغ:
ابتدای ویرانی‌ست...

[فندق]

‏کنار گذشته شدن جز تلخ‌ترین تجربه‌های
بشریه، فرقی هم نمیکنه از کار کنار
گذاشته شی، از دوستی یا حتی یک رابطه
عاشقانه. در هر حالت، اولِ همه وجودت
خشم میشه و بعد حسرت، اون آخر سر
هم یه غمِ سمجی تو دلت میمونه که
تا ابد تنهات نمیذاره.

[فندق]

گاهی برای خوب شدن حالت نباید سمت
آدمای دیگه بری، گزینه های بهتر
و مطمعن تری هست، بارون، موسیقی،
سفر، قهوه و کتاب... حداقل اینا بهت
پشت نمیکنن ترکت نمیکنن..

[فندق]

نوشته‌ای برای خودم؛ هیچ‌کس ارزش
استرس بیش از حد رو نداره، ادامه بده،
آدم ها را پشت سرت رها کن و خودت را
پیدا کن، جهان برای توست!

[فندق]

غمِ
زیاد
باعث
گریه
نمیشه،
ساکتت
میکنه!