ReLIFE

جایی از سریال پاپ جدید ( new pope) ، کاردینال گوتیرز درتوضیح عشق میگه: عشق مثل خداست، به صورت دقیق نمی دونیم وجود داره یا نه، اما به شدت محتاجیم که وجود داشته باشه. فکر کنم این درست ترین تعریف از عشق و خداوندِ که من تا حالا شنیدم. #حمیدسلیمی

دور از جون شما .

مچکرم

زیاد نمیشناسمشون ولی به نظرم از تکست هاش ، ادم رُکی هست گیسو خانم ،، و ادم رُک نمیتونه بد باشه چون دلسوزی خاصی داره

خب نه ،، شکر هم میخوردم کلا برگشتن به گذشته رو البته با عقل و شناخت الانم ، از اطرافیان رو خیلی دوس دارم .

سالها پیش، اون موقعی که هنوز بازی شجاعت و حقیقت روی بورس بود یکی ازم پرسید بزرگترین قدرتت چیه؟ بدون هیچ مکثی جواب دادم غیب‌شدن، همه خندیدن و دعوتم کردن به جدی‌بودن، منم بهشون گفتم قدرتم واقعا همینه، اینکه میتونم از زندگی نزدیک‌ترین‌هامم جوری غیب بشم که انگار هیچوقت وجود نداشتم، توی سالهای بعدش که چندباری از این قدرت ماوراییم استفاده کردم فهمیدم فایده و خیر این قدرت بیشتر از این که برای من باشه واسه‌ی بقیه‌س، به تجربه فهمیدم قدرت واقعی‌تر اینه که به جای غیب‌شدن بتونی بقیه‌رو غیب کنی، بتونی یه‌جوری سرت‌رو بندازی پایین که انگار هیچ صدایی اون بیرون نیست، که انگار هیچ‌وقتم نبوده، آدم باید گاهی به خودش این لطف‌رو بکنه که از دنیا بی‌خبر باشه

بله ،، میدونم ،، چون کامنت اول بودم گفتم نفر قبلی ندارم

که دلتنگی از جنس زمان و مکان و دیگران نیست و هیچ ربط مستقیمی به وقتی و جایی و کسی ندارد، که دلتنگی تمامش از جنس خود آدم و برای خود آدم است، که اینطور نیست که آدم دلش برای چیزی و جایی و کسی تنگ بشود، که تمام دلتنگی آدم تنها برای خودش و حسیست که در آن لحظه‌ها و مکان‌ها و آدم‌ها داشته است، حس‌هایی خاطره شده و بی‌بازگشت، نسخه‌هایی از خود آدم که در آن زمان‌ها و مکان‌ها جامانده‌اند و هنوز هم دارند برای خودشان به زندگیشان ادامه می‌دهند

به نام خدا نفر قبلی ندارم ،،

نه متولد ، بهارم . خرداد

صمیمیت بدون عشق یا دوست‌داشتن صمیمانه، اهمیتی نداره چی صداش میکنی، چیزی که مهمه تصویر مبهمیه که داره از تو روی قلب و خاطره‌ی دیگری حک میشه، تصویری که شبیه تو نیست، تصویری که هیچ اختیار و‌ کنترلی روی شکل ثبت و ضبطش نداری، آدم هیچوقت نمیتونه اونجوری که دلش میخواد به یاد بیاد، و کامو راست می‌گفت، اونی که بیشتر از هر چیز در جهان طول میکشه، یادگرفتن دوست‌داشتنه

ارزو برای اینده نبود ،، بیشتر میشه گفت بچه بودم دوست داشتم پسر باشم .

ارزو داشتم پسر باشم و اسمم رو هم گذاشته بودم امیر حسین ،، هیچوقت هم کارهای دخترونه و عروسک بازی انجام ندادم .

هیچکدوم ،، کلمه حسرت رو پاک میکردم .

من چون اون موقع نمیتونم درست فکر کنم ، میرم جایی که تنها باشم ،، چون ممکنه رفتارهای خیلی عجیبی انجام بدم .

خب معمولا جوابش رو نمیدم ،، توجه نمیکنم بهش ولی اگه بحث باشه بدون فحش ، کوتاه نمیام اصلااااا .

بستنی فروشی

اخه دزدیدنش هم حالم رو بهتر نمیکنه ،،

زخمای خانوادگی از همه بدترن، نگفتنش سنگینت میکنه گفتنش سرافکنده‌ت

تورا دوست دارم و تمام ذرات وجودم با فریاد و استغاثه تو را صدا میزند آن آینه که من می‌جست تا بتوانم نقش وجودم را در آن تماشا کنم تویی با همه ی روحم به هر نگاه و هر لبخند تو محتاجم پس از بازیافتن تو دیگر لحظه ای شکیب ندارم دیگر نمی‌خواهم کوچکترین لحظه ای از باقی عمرم را بی تو دور از تو دور از احساس وجودت از دست بدهم... از #شاملو_به_آیدا

همه لرزش دست و دلم از آن بود که عشق پناهی گردد پروازی نه گریزگاهی گردد آی عشق آی عشق چهره ی آبیت پیدا نیست و خنکای مرهمی بر شعله ی زخمی نه شور شعله بر سرمای درون آی عشق آی عشق چهره ی سرخت پیدا نیست غبار تیره ی تسکینی بر حضور وَهن و دنجِ رهایی بر گریز حضور سیاهی بر آرامش آبی و سبزه ی برگچه بر ارغوان آی عشق آی عشق رنگ آشنایت پیدا نیست #احمد_شاملو

این نامه را خطاب به دختری که ندارم، نوشته ام. من هیچگاه دختر نداشته ام. اما شاید مخاطب این نامه نه دختر خیالی من که تمام دختران این سرزمین باشد! و از آن مهم تر برسانید به آقایان محترم، خواندن برخی از بندهای این نامه برای آنان واجب تر است. دخترم سلام! چند اعتراف تلخ پدرانه و چند نکته هست که شاید نتوانم رو در رو و چشم در چشم برایت بگویم اما آن ها را برایت می نویسم. دخترم فریاد بزن! دخترها باید فریاد زدن هم بلد باشند. این اسطوره قدیمی دختر و اشک را تو دور بریز. اگر جایی در حقت بی عدالتی شد، اگر تعرضی به حقت و به جسمت شد، بایست، نترس، با صدایی رسا حرفت را بزن و اگر لازم شد فریاد بزن. «هیس دخترها فریاد نمی زنند» برای دوران ما بود. شما اشتباه ما را تکرار نگنید. دخترم از عاشق شدن نترس! روزی عاشق خواهی شد. از این که عاشق شوی نترس. تو آرزوی پسرکی خواهی بود و آن پسرک تمام رویای تو. شاید شکست عشقے بخوری، شاید حتی فریب بخوری. اما یادت باشد عاشق شدن بخشی از مسیر بزرگ شدن آدمی است. مهم آنست که تو و او حریم ها را رعایت کنید. مهم این است که تا آنجا که می توانی درست انتخاب کنی و فریب نخوری. اما اگر اشتباه کردی و یا فریب خوردی. دوباره بلند شو. دوباره عشق را تجربه کن. اگر در عاشق شدن اشتباه کردی، سعی نکن با پناه بردن به نفرت از خودت و دیگران انتقام بگیری. تو از زندان فرار کن! دخترم! مے خواهم اعتراف کنم؛ اعترافی تلخ! من به اندازه کافی شجاع نبودم. اگر به اندازه کافی شجاع بودم تو را به زندان نمی بردم. همان زندانی که خودم در آن بودم. عمر من در زندان گذشت؛ زندان نمره، امتحان، معدل، کنکور، ترم و مدرک. تو زندگی ات را هدر نده. کارنامه ات برای من همه چیز نیست! همه چیز نمره زیست شناسی توان معادله چند مجهولی نیست. برای من مهم این است که بتوانی از زندگی لذت ببرے، بتوانے سخاوتمندانه ببخشی و بتوانی جهان کوچک اطرافت را کمی بهتر از آنچه تحویل گرفته ای، تحویل دهی. از زندان فرار کن! نه اینکه مدرسه نروی، برو؛ حتما برو! اما در زندان نمره، امتحان، معدل، کنکور، ترم و مدرک نمان! علم و مدرک را یکی ندان! به خودت برس! شیک پوش باش! به خودت احترام بگذار! لباس خوب بپوش! سِت هم بپوش! به خودت برس! اما نگذار در حد یک عروسک تنزل پیدا کنی، نگذار طعمه چشم های هرزه شوی. لباس، نشانه شخصیت آدمی است اما نگذار لباس همه شخصیت تو باشد. بین شیک پوشی و ... فاصله ای است که تو خود آن را بهتر دانی. من چیزی نمی گویم! کمتر تلویزیون نگاه و بیشتر روزنامه بخوان! این حرف من خیلی واضح است نیازی به توضیح ندارد، فقط این نکته که شاید در زمان شما، روزنامه به آن معنا نباشد منظور مطالعه اخبار کشور و جهان است آنهم از منابع مختلف. یک دختر امروزی باید جهان-آگاه باشد. دیدن سریال های بی پایان خانوادگی آدمی را خنگ می کند. یکی دوتایش ایرادی ندارد اما .... دخترم پوتین بپوش! دنیایی که تو در آن زندگی می کنی تبعیض آمیز و معمولا به نفع مردان است. برای یک دنیای عادلانه تر بجنگ! اما فراموش نکن که صدها سال پیش اوضاع از این بدتر بود. پس شتابزده عمل نکن. توانت را برای یک جنگ هفتاد ساله تقسیم کن و گرنه نفس کم می آوری. پوتین های محکم بپوش! سواد مالی ات را افزایش بده. در مورد بیمه، مالیات، سرمایه گذاری بانک و بورس و بازنشستگی بیشتر بخوان و بیشتر بدان. ممکن است بگویی انتظار داشتم حرف های عاطفی تری بزنی. درست است اما داشتن سواد مالی را یک توصیه کاملا پدرانه می دانم. از من قبول کن! مسافر باش! در درون هر انسان حفره ای است، این حفره جز با معنای زندگی پر نمی شود. حتی اگر ثروت مندترین، زیباترین و محبوب ترین دختر روی زمین باشی. چیزی در پشت این دنیا وجود دارد که آن حقیقت زندگی است. نمی شود گفت. نمی شود تدریس کرد. فقط باید رسید و مزمزه کرد. مسافرت کن. رو به آن وسعت بی واژه که همواره تو را می خواند. عبور کن. بگذر تا برسی. دخترم! برایت چند قطره عشق، فریاد به میزان کافی، رهایی به میزان دلخواه، شیک پوشی، جهان-آگاهی هر روز حداقل نیم ساعت، سواد مالی و از همه مهم تر مسافرت به آنسوی هستی را توصیه می کنم. دکتر #مجتبی_لشکربلوکی

کتاب : وسوسه ✍ اثر: گراتزیا دلددا 🕊: رمان وسوسه درامی است بسیار قوی از عذاب وجدان ها که وقایع آن فقط در طی دو روز رخ می دهد. تعداد اندک شخصیت ها و تمرکز در پیرامون داستان مرکزی، قدرت خاصی بدین کتاب بخشیده که بدون شک یکی از شاهکارهای گراتزیا دلددا، برنده جایزه ادبی نوبل، به شمار می رود.باید بگم توصیفات کتاب بی اندازه قوی بود مخصوصا وصف محیط اطراف و استفاده از عنصر باد به حالتی بود که واقعا اون حس وسوسه،عذاب وجدان، دو راهی و نیروهای شیطانی رو تداعی می کرد و فکر میکنم به خاطر همین توصیفات هم برنده جایزه نوبل شده باشه. تعداد شخصیت ها کم هست و خیلی راحت میشه باهاشون ارتباط برقرار کرد.

کتاب : مردی به نام اوه ✍ اثر: فردریک بکمن 🕊: رمانی بسیار دلنشین و ملموس که شدیدا احساسات آدم رو درگیر میکنه، بیان عشقی جالب؛ زندگی از دید مردی در ابتدا منفور و در انتها دوست داشتنی؛ هر بخش شروع دوباره؛ بخشها دنبال هم نیستند بلکه از نیم کتاب به بعد پازل چیده میشود؛ طنزهای گاه به گاه؛ تشبیه های عجیب؛ فقط چند نام وجود دارد و باقی صفت داده شده به افراد؛ اوه دنیای عجیبی داره. با خواندن این کتاب باز هم یادآوری شد هر آدمی حتی از نظر دیگران غیرقابل تحمل صفاتی در وجودش داره که فقط با شناختنش میشه اونا رو دید.کتاب از نا امیدی به امید میرسه مثل نوری که تو دل تاریکی سوسو میزنه و کم کم نور بیشتر میشه و یک دفعه همه چیز رنگ میگیره و عالی میشه در واقع ترکیب خوبیه از آرامش و امید. کتابی که پیشنهاد میکنم بخوانید.

موجود عجيب و غريبي است آدميزاد. دردهايي را تاب مي آورد كه حتي شرحش براي پريشاني يك دل كافيست. با اين همه زخم خنديده و رقصيده.... فكر كن چند نفر از قبيله ما كنار چشمه شراب زيسته اند و لالِ لال مانده اند و از عطش دم نزده اند؟ دردها را بلعيده ايم در سكوتي سنگين، بي مدارا و مداوا، و براي بي خوابي هزار بهانه تراشيده ايم. بعد، هرشب نشسته ايم به تماشاي زوال خويش، و گوش سپرده ايم به صداي نحس انقراض. كاش پيامبري از راه برسد و وادارمان كند عطشها را بلندبلند آواز كنيم. كاش. بي هيچ ترسي از مصلوب شدن.... با اين همه از ياد نبريم دنيا دلچسب بودنِ خود را مديون است به آنها كه بيخوابمان كردند. به خالقان تشنگي و رنج. خود اگر سهم ما بودند، يا نبودند. همين.... #حميدسليمي