ReLIFE

ان شاالله که دل خوشی و ارامش و اسایش مهمون دل شما و همه دوستان باشه ❣

یه تیکه‌هایی از گذشته‌ هست که مثل لکه‌ میمونه، هر احساسی که تجربه کردی، هر آهنگی که شنیدی، و حتی بعضی از آدم‌های اون دوران، همه‌شون تبدیل میشن به قسمتی از همون لکه، وصله‌ای ناجور و پاک‌نشدنی، و مشکل لکه‌ها هم دقیقا همینه، اینکه نه اونقدر بزرگن که اثرگذار باشن و نه اونقدر کم‌رنگ که بشه نادیده‌شون گرفت، اما بگذار با این یکی هم کنار بیاییم، توی دنیایی که عواقب ، کشدارتر از لحظه‌ی انتخابه نباید از هیچ وصله‌ی ناجور و لکه‌ای گلایه کرد، اصلا به قول سامبرا؛ «کیه که گاهی لکه‌ی زندگی دیگری نبوده باشه»

اما برای شادمانی سیاره‌ی ما چندان آماده نیست! خوشی را باید از چنگِ روزهای آینده بیرون کشید در این زندگی، مردن دشوار نیست ساختنِ زندگی بسیار دشوار است. ✍ #مایا_کوفسکی

در زندگی گاه و بیگاه لحظاتی از راه میرسه که برای حفظ چیزی و یا ادامه‌ دادنش باید یک دقیقه بیشتر صبور باشی، یک دقیقه بیشتر ساکت بمونی، و یا یک دقیقه دیرتر عصبانی بشی، مسخره‌ست اما گاهی به شکل ناجوانمردانه‌ای همه‌ی نجات یا ویرانی بسته به همون یک دقیقه‌ست، و ممکنه حکمتی که میگن همین باشه، رسیدن به قدرتی که همیشه و هرجا و در هر آستانه‌ای، بتونی فقط یک دقیقه‌ی دیگه هم تحمل کنی

ان شاالله که خدای مهربون عزیزانِ همه دوستان رو براشون حفظ کنه و خوشبختی هم رو با چشم های زیباتون ببینید .

البته که خودم میدونم کارم اشتباه بوده ،، ولی خب سنم کم بود . ولی یه بار اگهی فوت چاپ کردم برای یکیشون یه بار هم شماره یکیشون رو دادم تبلیغات برای نظافت منزل

یک چیزی هم باید باشد به اسم سندروم غریبگی یا غریبه شدن پیوسته، که آنطور است که ناگهان و از یک روز مشخص و نامعلومی تمام آدم‌هایی که می‌شناسی کم کم و به مرور زمان برایت تبدیل به غریبه‌هایی می‌شوند که یک روزی آن‌ها را می‌شناخته‌ایی و حالا برایت کسی شده‌اند مثل تمام آدم‌های دیگری که هیچ چیزی از آن‌ها نمی‌دانی، و انگار که هر روز وارد مهمانیی می‌شوی که تمام افرادش تو را می‌شناسند و تو هرچقدر هم که به خاطرت فشار می‌آوری به یادت نمی‌آوری که قبلا آن‌ها را کجا دیده‌یی و تنها با لبخندی جوابشان را می‌دهی و طوری وانمود می‌کنی که می‌شناسیشان و تنها نقش نامعلومت را ادامه می‌دهی

ان شاالله که خدا زیادشون کنه ...

البته خیلی ادبی و مفید نیست ولی می نوشتم : 《 برای اینکه لج اسب رو در بیارید هیچوقت سوار خر نشید ...》

ممنون از شما ، البته خشکی پوست ، مخصوصا قسمت پا از انگشت ها و کف پا هم خیلی دیده شده در افراد مستعد دیابت

کتاب : خوشه های خشم ✍ اثر: جان اشتاین بک 🕊: این کتاب حماسه‌ای از رکود بزرگ، برنده جایزه پولیتزر، کتابی است که میلیون‌ها خواننده را شوکه و گاهی اوقات خشمگین کرد. خوشه‌های خشم اثری آن‌چنان پرصلابت و نیرومند است که به حق نمونه و سرمشق فرهنگ و ادبیات آمریکایی به‌شمار می‌آید.رمان خوشه‌های خشم در مدت پنج ماه نوشته شده و در سال ۱۹۳۹ منتشر شد. این کتاب در ابتدا نارضایتی سرمایه‌داران و زمین‌داران آمریکایی را در پی داشت و در آمریکا ممنوع اعلام شد. سرمایه‌داران این کتاب را برای کشاورزان که اغلبشان بی‌سواد بودند؛ به عنوان کتابی ضد کلیسا و ضد مذهب معرفی کردند. آنان به دروغ به کشاورزان می‌گفتند که این کتاب، کشاورزان را مردمی وحشی معرفی کرده. همین امر باعث شد کشاورزان ناآگاه به کتابخانه‌ها رفته و آن را آتش زدند. یکی از بهترین رمان های اجتماعی و درامی است که جذب داستانش میشید.

کتاب : انسان در جستجوی معنا ✍ اثر: ویکتور فرانکل 🕊: نویسنده در ابتدا از خاطرات خودش در اردوگاه کار اجباری میگه و سپس روش‌های معنادرمانی رو توضیح میده . در کل کتاب مناسبیه خصوصا برا کسایی که در زندگی دچار چالش و یا در تنگنا قرار دارند این کتاب خیلی می‌تونه بهشون کمک کنه که چجور از شرایط و وضعیت و موقعیت‌ها و چالش‌های ناگذیر زندگی، جان سالم به در ببرند واونو پله‌های رشد و ترقی و بالندگی در زندگی خودشون قرار بدن. خوبیه این کتاب اینه که نویسندش کسیه که تاریک‌ترین و وحشتناک‌ترین روزها رو تجربه کرده و نهایتا به این نتیجه رسیده که تو هرشرایطی باز زنده بودن ادما دلیلی داره، فرق نویسنده‌های دیگه تو همین موضوع هست که با شکم سیر از شکم گشنه صحبت میکنن، به همین دلیل به نظرم کتاب‌های ایشون رو حتما باید یک بار خوند چون نویسنده‌های اینچنینی کم پیدا میشن.

وقتی حال خوشی نداریم و کلافه ایم، معمولا اولین کسی را که حذف می کنیم همان مفلوک دلتنگی است که جانش را گره زده به ما. همان که بیشتر از همه دوستمان دارد. جوابش را نمی دهیم، پرخاش و تندی میکنیم، بی حوصلگی را به رخش می کشیم و حتا ممکن است از او بخواهیم برود گم شود و دست از سر ما و دنیای مزخرف ما و حال بد ما بردارد. لهش میکنیم، سلیمان وار در مصاف مورچه ای دل بسته و وابسته. چه سلیمان بدطینتی که ماییم ... احتمالا دلیلش باید این باشد که مطمئنیم او هست. می ماند. اگر رنجید، ممکن است دور شود ولی بر می گردد. اگر شکست، ممکن است زخمی شود ولی قابل ترمیم است. و هیچ جای ذهنمان هم این ترس را پرورش نمی دهیم که امان از وقتی که تصمیم بگیرد برود، برای همیشه برود .... قسمت تلخترش هم اینجاست که همه ما گاهی جای آن بیچاره ای که دوستمان دارد بوده ایم. یک جایی کسی بوده که با بی اعتنایی و نخواستن زجرمان داده باشد. یعنی می دانیم داریم چه عذاب سختی را به او تحمیل می کنیم. قاعده چرک روابط عاطفی انگار این است که انتقام کسی که دوستمان نداشته را از کسی که دوستمان دارد می گیریم. و کسی هم که دوستمان دارد انتقام کسی را که دوستش نداشته یا زجرش داده را از ما می گیرد می بینی؟ همه ما هم شکنجه می شویم، هم شکنجه می کنیم. راست گفت حسین پناهی، که با واژه های مهجورش سرود "از عشق حرف زدن برای انسان هنوز خیلی زود است" ............. #حمیدسلیمی

نه گلم ،، شما که تمسخر نکردین ،، من به طور کامل منظورم در مورد قضاوت عقیده دیگران بود . شما داخل متن و عکس فقط یه اطلاع رسانی در مورد فرهنگی و یا عقیده ای که وجود داره ، انجام دادین . منظور من کلا در مورد قضاوت عقیده دیگران بود . شرمنده ام اگر توضیحم کامل نبود و باعث سوتفاهم شد . من عذر میخوام از شما .

مچکرم

به باور و عقیده و مذهب و خدای کسی توهین نکنید ... تا به باور و خدای شما توهین نشه ... ( جمله پیغمبر ص در موقع فتح مکه با اصحابشون )

در قرن‌های بعد، در کاوش‌های علمی از بررسی استخوان‌های ما سنگینی شب‌هایی که سر کردیم را خواهندفهمید؟ نه. مثل ما که فقط می‌دانیم دایناسورها منقرض شده‌اند، و به کیفیت ساعات انتظار یخ‌زدن آن‌ها فکر نمی‌کنیم. انسان، ای لکه‌ی رنجور تیره بر پهنه‌ی سپید ایام..

❣ محبت داری شما ❣

سلامت باشی جانم

زنده باشی گلم ❣

بله واقعا

افرین ، ❣

پرنده پرسید وقتی دلتنگ می شوی چه میکنی؟ کرگدن گفت: دلتنگ؟ پرنده گفت وقتی دلت یک نفر را بخواهد که نیست. کرگدن گفت: دلم کسی را نمی خواهد. حالا تا باران شدیدتر نشده برو، ابرهای سیاه را نمی بینی؟ پرنده حرفی نزد، پر کشید و رفت بعدتر کرگدن از فرشته مهربان خیال پرسید: بر نمی گردد، نه؟ فرشته غمگین نوازشش کرد و گفت: نه. کرگدن آرام زمزمه کرد چه حیف، دلم گرم می شد وقتی می خندید. حیف که باران داشت شدیدتر میشد، وگرنه میشد که بماند. فرشته آرام نوازشش کرد، بعد لالایی محزون را برایش خواند. کرگدن چشمهایش را بست، و فهمید #دلتنگی_یعنی_شوق_دیدن_منظره_ای_ناممکن. ابرها کم کم از آسمان به گلویش کوچ می کردند، و فرشته خوب می دانست این عاصی غمگین دیگر هرگز از ته دل نخواهد خندید.....

مشکل برخی زنان این است که آن‌ها به اندازه کافی در مسیری که به سوی رهایی می‌رود سفر نکرده‌اند. آنها یاد گرفته‌اند که چطور بر اساس الگوی مردانه موفق باشند اما این الگو به تنهایی، نیاز آنان را برای این که شخص کاملی باشند برطرف نمیکند. زنی که تصمیم می‌گیرد برای به دست آوردن احساس ارزش و کسب موفقیت طبق قواعد دیگران بازی کند، در همان آغاز کار «راه را اشتباه انتخاب کرده است». از طرفی، وقتی زنی اراده کند که دیگر بر طبق قواعد جامعه مردسالار بازی نکند، هیچ رهنمودی وجود ندارد که به او بگوید، چه کاری انجام دهد یا چه احساسی داشته باشد. وقتی او تصمیم بگیرد به روش‌های منسوخ و قدیمی زندگی تداوم ببخشد، زندگی مهیج و ترسناک می‌شود. «تغییر ترسناک است. اما جایی که ترس نیست قدرت هم نیست. اگر یاد بگیریم که بی‌ آنکه بگذاریم ترس، ما را متوقف کند، ترس خود را احساس کنیم، ترس با ما متحد می‌شود و همچون نشانه‌ای به ما می‌گوید چیزی که با آن روبه‌رو شده‌ایم می‌تواند متحول شود. اغلب اوقات قدرت حقیقی ما در چیزهایی نیست که معرف امری آشنا، راحت و مثبت هستند، بلکه این قدرت در ترس ما و حتی در مقاومت ما در برابر تغییر است.» ژرفای زن بودن #مورین‌مورداک

کتاب : شکست عادت‌های کهنه ✍ اثر: جو دیسپنزا 🕊: این کتاب، یکی‌ از بهترین و قوی‌ترین کتاب‌های روانشناسی شخصی می‌باشد. دکتر جو معتقد است زندگی انسان تماماً در گرو باورهای اوست و اگر فردی بتواند باورهای ذهنی خود را تغییر دهد در نهایت می‌تواند به خواسته‌های خود دست پیدا کند. در این کتاب باورهای کهنه را پاک می‌کند و پلی بین علم و معنویت ایجاد می‌کند. هنگامی که شما عادت‌های کهنه را کنار بگذارید و واقعاً ذهن خود را تغییر دهید، زندگی شما هرگز مانند سابق نخواهد شد. این کتاب تلاشی است برای رمزگشایی از عرفان به طوری که هرکسی بتواند درک کند که ما تمام چیزهای مورد نیاز برای ایجاد تغییر در زندگی را دم دستمان داریم