ReLIFE

احمد شاملو در گفت و شنودی به همراهِ دیگر شاعران و نویسندگانِ هم عصرِ فروغِ فرخزاد،پس از خاموشی او در سالِ ۱۳۴۵ چنین گفت: شعرِ فروغ برایِ من چیزِ دیگری است. شعرِ فروغ گاه در نظرِ من به اعجاز شباهت پیدا می‌کند و من او را در یک مقیاسِ جهانی از شاعرانِ برجسته‌یِ این روزگار می‌شمارم. بسیاری از شاعرانِ بلند آواز‌ه‌ی جهان که به اصطلاح عنوانِ بزرگ‌ترین را یدک می‌کشند، به عقیده‌ی من خیلی مانده است که به فروغ برسند. برایِ من بسیار اتفاق افتاده است که از پاره‌ای خطوطِ شعرِ فروغ شگفت‌زده شده‌ام و یا حتا مدت‌ها طول کشیده تا بتوانم آن را باور کنم. شاعری که پس از تولدِ دوباره‌ی خویش بیش از پنج یا شش سال نزیست، امّا با مجالی که بی‌رحمانه اندک بود توانست به صورتِ یکی از درخشان‌ترین چهره‌های شعرِ امروز تثبیت شود.

برای #فروغ_فرخزاد ‌ #تا_قله_با_صلیب ‌ تو صلیبت را تا قله کشیدی بر دوش تو صمیمیت را بانگ زدی در آفاق تو در افتادی از پا، خاموش! ‌ تو در این تاریکی آتشی بودی و یک لحظه درخشیدی تاج خاری که به سر داشتی از دست نوازشگر خلق، به سحرگاهان بخشیدی! ‌ تو گذشتی چو نسیم شهر از زمزمه‌ی شعر تو، لبریز است. تو فرو پژمردی، بی‌هنگام باغ، بی وسوسه‌ی عطر تو در پاییز است. ‌ #فریدون_مشیری از دفتر: #از_دریچه_ماه

اگر از من بپرسی میگم اون‌ چیزی که اشتباه‌‌رو نابخشودنی میکنه زشتی و بزرگیش نیست، بلکه فقط استمرارشه

مچکر از معرفی این کتاب های خوب ، کیمیاگر عالیهههه خودم حدود ۵ بار خواندمش انسان در جستجوی معنا و خودت را انتخاب کن هم خیلی خوبن

یه چیزی هست به نام "تَرحُم" یه جور خصلت غیر انسانیست مثلِ همه ویژگی های غیر انسانی که داریم... ترحم میتواند بدترین کاری باشد که معشوق در حق عاشق کند.. یعنی وقتی از رابطه و عشقِ خودتون به عاشق مطمئن نیستید عاشق را به پایِ خودتان بکشانید... یعنی دوست داشتنِ عاشق را وظیفه میدانید ،و بودن و دوست داشته شدنِ خودتان را یک لطف در حقِ او یعنی وقتی عاشق میگوید دوستت دارم تو هم فقط برای این که جواب داشته باشی میگویی منم دوستت دارم... یعنی وقتی عاشق ناراحت باشد هیچ تلاشی برای شاد کردنِ دلش و این که از دلش دربیارید نکنید ، و وقتی دور شدید با غمگین نشان دادنِ خود در ظاهر و گذاشتن دوتا آهنگ و پستِ غمگین بخواهید ترحم کنید و خودتان را غمگین نشان دهید ترحم یعنی به او نگویی که دوستَت نَدارم و عاشق را بیهوده به دنبال خود بکشانید و در آخر آن را در گوشه تاریکی از این جهان رها کنید ترحم یعنی نابودیِ تدریجیِ یک عشق، یک انسان... #امیرحسین_سرمنگانی پ.ن: لطفا اگر از حسِ خود مطمئن نیستید ادامه ندهید، انسان باشید

می خواهم که آرام باشی درست مثل اینکه غایب هستی صدای من را از دور می شنوی و صدای من تو را لمس نمی کند درسته مثل اینکه چشمانت پرواز کرده اند به دوردست ها مثل اینکه یک بوسه لبانت را مهر کرده است انگار همه چیز از روح من پر شده است و تو از چیزهایی پدیدار می شوی که از روح من پر است تو مانند روح من هستی مثل پروانه رویا مثل کلمه "اندوه" #پابلو_نرودا

مچکرم از شما

امشب می‌توانم غمگنانه‌ترین شعرها را بسرایم دوستش داشتم، او هم گاهی دوستم داشت. در چنین شب‌هایی او را در آغوش داشتم زیر آسمان بیکران بارها می‌بوسیدمش دوستم داشت، من هم گاهی دوستش داشتم. چه سان می توانستم به آن چشمان درشت آرامش دل نسپرم!؟ امشب می توانم غمگنانه ترین شعرها را بسرایم اندیشه نداشتن او، احساس از دست دادنش . . . از آنِ دیگری، از آنِ دیگری خواهد بود همان گونه که پیش از بوسه‌های من بود. آوایش تن روشنش چشمان بی کرانش دیگر دوستش نمی دارم آری، اما شاید دوستش می‌داشتم. عشق، بس کوتاه‌ هست و فراموشی طولانی. چون در شب هایی این چنین او را در بر کشیده‌ام جانم به از دست دادنش راضی نیست خود اگر این واپسین دردی‌ست که از او به من می‌رسد و این آخرین شعری که می نویسم، برای او... #پابلو_نرودا ( شعر به صورت کامل نیست )

تشکر و افرین

- از رَنجی خسته‌ام که از آنِ من نیست!

دنیای ما پر از مردان و زنانی است که زنان قدرتمند را دوست ندارند. انگار همگی شرطی شده‌ایم که قدرت را با مردانگی پیوند دهیم، به طوری که زن قدرتمند را یک پدیده غیر طبیعی بدانیم و وقتی می‌شنویم که زنی قدرتمند است، او را بازجویی می‌کنیم. می‌پرسیم: «آیا او متواضع است؟ آیا لبخند می‌زند؟ گستاخ نیست؟ به خانه و زندگی‌اش نیز می رسد؟» این سوال‌ها را هرگز در مورد مردهای قدرتمند نمی‌پرسیم و این نشان می دهد که این همه شگفتی و ناراحتی ربطی به قدرت داشتن آن زن ندارد، بلکه به زن بودن او وابسته است. #ما_همه_باید_فمنیست_باشیم ✍ #چیماماندا_انگوزی_آدیشی

به دختران اعتماد کنیم و آنان را به تجربه های بزرگ دعوت کنیم و بگذاریم از حلقه بسته تجربه های کوچک، قابلیت رشد نایافته و دوباره تجربه های کوچک رهایی پیدا کنیم. البته سقف های شیشه ای اول باید در ذهن من و شما برداشته شود. به جای آنکه دایره ناموس را خواهر، مادر و همسر خود تعریف کنیم، بپذیریم که همه ناموس ما هستند. به همه دختران، مادران و همسران به دیده احترام نگاه کنیم. همچنین لازمست که منظورمان از ناموس را هم درست تعریف کنیم که ناخودآگاه قفس و محدودیت نشویم. برایشان جُک نسازیم. با این جُک های سیاه، اعتماد به نفسی که کم کم دارد در نهاد دختران این سرزمین پا می گیرد را لگدمال نکنیم. بگذاریم زنان و دختران در طراحی سازمان، شهر و کشور نقش بیشتری داشته باشند. شهرهای ما مردانه و بی روح ساخته شده است. اگر می گذاشتیم نگاه لطیف آنان مجال بروز می یافت شاید از این زندگی ماشینی امروز همه ما کلافه نمی شدیم. آنان نکاتی را می بینند که ما نسبت به آن ها کور هستیم. در انتها تاکید می کنم که ما مردان لازم نیست کاری بکنیم. این دختران و زنانی که من می شناسم هم توانمندی و هم جسارت این را دارند که جایگاه خود را باز بیابند. تنها کاری که ما باید بکنیم این است که مانع نشویم. ذهنیت مان را عوض کنیم و مرد باشیم. #دکتر_مجتبی_لشکر_بلوکی

همینطور برای شما ،، ان شاالله که کلی اتفاق های خوب برای شما و بقیه دوستان پیش بیاد و خوشبختی و اسایش و ارامش مهمون دلهاتون باشه ...

موچکرم از شما

بله متاسفانه ،، خیلی هم توی روابط نه فقط عاطفی ، کلا روابط بین ادمها حتی داخل سطحی ترین نوع رابطه این اتفاق رایج هست .

با تشکر ،، هُلو

دست شما سلامت

بله حتما ،، قبلا هم چند باری کتاب معرفی کردم ان شاالله که مفید بوده باشه برای همه ...

موچکرم از شما

موچکرم ،، بله کتاب خیلی خوبه ،، افرین به شما

تکراری‌ترین درد آدمیزاد رنج انتخابه، و سختی روزگارش تصمیم‌هاییه که به وقتش گرفته نمیشن، تصمیم‌هایی تلنبار شده در برزخی خودخواسته، و حواله‌شده به بعدی نامعلوم، غافل از اینکه ما همیشه قبلا انتخابمون رو کردیم، اما پنهان از همه، حتی از خودمون، چرا که هیچ تصمیمی سخت نیست، در واقع چیزی که سخته، دوست‌داشتن تصمیمیه که خیلی دوست‌داشتنی نیست

آن چه آموخته ام این بوده که مهربانی در رابطه عاطفی بی اهمیت ترین ویژگی است، چرا که هم زود عادی می شود و هم به سرعت بدل به وظیفه. و آموخته ام نگرانی بیمارگونه یعنی دائم نگران کسی بودن که دوست ندارد نگرانش باشم، رنجش مضاعف او را از من شکل خواهد داد و در نهایت گریزان شدنش را. و آموخته ام مرد باید بلد باشد نقش حامی را ایفا کند، از هر منظری. و آموخته ام زن عقل رابطه است و باید مدیریت کردن بلد باشد. و آموخته ام برای یک رابطه عاطفی موفق مردها را باید رها گذاشت و زن ها را باید رهاتر. و آموخته ام انسان در سراسر عمر تنهاست، و تنها به خود متعهد است، که اگر همین تعهد را یاد بگیرد درک می کند به حرمت خودش نباید دروغ و ناراستی به ذات خود راه بدهد. و آموخته ام با روانی پریش و شرایطی بحرانی، تجربه کردن رابطه عاطفی موفق ناممکن است... و آموخته ام هیچ آموزه ای ابدی و قطعی نیست، و آموخته ام تجربه های من فقط تجربه های من است، و آموخته ام حکم کلی دادن احمقانه ترین رفتار انسانی است، و آموخته ام هر انسانی جهانی تازه است، با قواعدی تازه..... #حمیدسلیمی

کتاب : عشق زشت ✍ اثر: کالین هوور 🕊: این داستان به شکل بسیار زیبایی عشق را در وجود خواننده کتاب صدا می­ زند. حتی گاهی سعی بر این دارد آن عشق را در وجودتان به وجود آورد. این رمان جزو آن دسته از رمان های عاشقانه ای است که از یک تنفر آغاز شده است. نویسنده در این داستان با بیانی متفاوت عشق را برای مخاطبان خود تعریف می­ کند.این کتاب به مدت سه هفته رتبه چهارم پرفروش ترین کتاب های نیویورک تایمز را به خود اختصاص داده بود. یکی از زیباترین رمان های عاشقانه کالین هوور است که به بهترین شکل به نگارش درآمده است. اگر به رمان های عاشقانه علاقه داشته باشید یکی از بهترین انتخاب ها برای شما خواهد بود.

کتاب : قدرت درون ✍ اثر: لوئیز ال هی 🕊: عمده‌ترین مبحث مستقل کتاب قدرتی که در درون شماست، طرح نیرویی به نام قدرت درون است که نویسنده ادعا میکند با تأسی به آن می‌توان هرگونه مانعی را از سر راه برداشت.هرچه بیشتر با قدرت درونی‌تان ارتباط برقرار کنید، بیشتر می‌توانید در همه‌ی حیطه‌های زندگی‌تان رها باشید. نویسنده معتقد است قدرتی در درون همه‌ی ما وجود دارد که می‌تواند عاشقانه ما را به سوی سلامت کامل، ارتباطات عالی و مشاغلی کامل سوق ‌دهد، و می‌تواند هر نوع خوشبختی را برایمان به ارمغان بیاورد. برای اینکه این‌ها را به دست آوریم، ابتدا باید باور داشته باشیم که امکان‌پذیر هستند. سپس باید مایل باشیم الگوهایی را در زندگی‌مان به وجود آوریم که خالق شرایطی مخالف میل ما هستند. ما چنین کاری را با رجوع به درون و تکیه به قدرتی درونی که اکنون می‌دانیم چه چیزهایی برای ما بهترین هستند، انجام میدهیم. اگر بخواهیم زندگی ما با این قدرت عظیم درونی‌مان همراه شود، می‌توانیم زندگی دوست‌داشتنی‌تر و سعادتمندانه‌تری را خلق کنیم.

«خوشبختانه در میان آب‌های طغیانیِ این زندگی، چند جزیرهٔ کوچک هست که بتوان بهشان پناه برد: کتاب‌های زیبا، شاعران، موسیقی.» فکر کنم رومن رولان زندگی منو دیده و اینو نوشته...