ReLIFE

زنده باشی جانم

سلامت باشید

اغلب ما همیشه با غیاب و فراق و فقدان آدمها مهربون‌تریم تا خودشون. آدمها رو قبل از به دست آوردن بیشتر دوست داریم تا وقتی کنارمونن. برای روابطمون وقتی رخ ندادن بیشتر شوق و انرژی داریم تا وقتی اتفاق میفتن. سر پیری به نظرم میاد گونه‌هایی از انسان اصلا برای نگه‌داشتن خلق نشده. لابد خیلی از ما نسخه دوپای پرنده‌های مهاجر منقرض شده‌ایم. پرنده‌هایی که دل به شاخه نمی‌بستن و از درختی به درخت دیگه سرگردون بودن. تا آخرش که یخبندون شد و موندن بی درخت و منقرض شدن ... تو در فرار مدامی ای انسان، اما آخرش که چی پرنده؟ بالاخره که بال و پرهات خسته میشن. به رنج بی‌درختی فکر کن گاهی... #حمیدسلیمی

توکل خیلی مفهوم قشنگی داره ... یعنی خدایا! من نمیدونم چجوری ، ولی تو درستش کن .... یعنی منو در حریم امن خودت حفظ کن، من نیازمند حمایت های تو هستم. یاری ام کن در مدار درست قرار بگیرم ... نمیدونم بهترین کدومه ، تو راهم رو روشن کن، افراد ناهماهنگ رو از زندگیم بیرون کن، و راه هارو برای ورود افراد هماهنگ به زندگیم باز کن. جانا !خیر، سلامتی، عشق و برکت را روزی ام کن.

الهی آمین

ما که می‌خواستیم خلق جهان، دوست باشند جاودان با هم. ما که می‌خواستیم نیکی و مهر، حکم رانند در جهان با هم. شوربختی نگر که در همه عمر، خود نبودیم مهربان با هم! ای شمایان! که باز می‌گذرید بعد ما زیر آسمان با هم، گر رسید آن دمی که آدمیان، دوست گشتند و همزبان با هم، آن زمان با گذشت یاد کنید یادِ نومید رفتگان! با هم! - #فریدون_مشیری از گزینه‌ی #ریشه_در_خاک

❣

واسه ناامید نشدنت، ادامه دادنت، تلاش کردنت، به موقع رفتنت،‌ صبوری کردنت، لبخند زدنت، گریه کردنت، واسه روزای که حقت رو از زندگی نگرفتی و نتونستی بگیری ولی خیلیا جلوی تو به حقشون رسیدن و از غصه دق نکردی و قوی تر ادامه دادی، بغلت می‌کنم

برای عوض کردن زندگیمان برای تغییر دادن خودمان هیچ‌گاه دیر نیست. هر چند سال که داشته‌ باشیم هرگونه که زندگی کرده باشیم هر اتفاقی که از سر گذرانده باشیم باز هم نو شدن ممکن است... -الیف شافاک

منتظر رسیدن جمعه نباش، منتظر رسیدن تابستون نباش، منتظر این نباش که یه نفر عاشقت بشه، منتظر زندگی نباش. خوشبختی زمانی به دست میاد که دست از انتظار کشیدن براش برداری و از زمان حال بیشترین استفاد‌ه رو کنی... منتظر نباش که مسیرت تموم شه تا برسی به مقصد بعد خوشحالی کنی، از مسیرت لذت ببر... زندگی همین مسیراییه که بهشون اهمیت نمیدی، بعد یهو میبینی تموم شد

نخست، دیر زمانی در او نِگریستم، چندان که چون نظر از وی باز گرفتم، در پیرامونِ من ... همه چیزی به هیأتِ او در آمده بود. آنگاه دانستم که مرا دیگر از او گریز نیست... ✍ #احمد_شاملو

کتاب : جادوی فکر بزرگ ✍ اثر: دیوید جی. شوارتز 🕊: در هر فصل از این کتاب اصل سودمند و منطقی می‌یابید که به شما توانایی می‌دهند تا نیروی عظیم فکر بزرگ را به‌ کار گیرید؛ تا موفقیت، شادکامی و رضایتی را که بسیار دوست دارید، برای خود کسب کنید.هر شیوه با شرح یک سرگذشت واقعی فوق‌العاده برای شما توضیح داده شده است. بنابراین، شما نه فقط در می‌یابید که چه کار کنید، بلکه حتی مهم‌تر از آن، متوجه می‌شوید که چگونه هر اصلی را در موارد و موقعیت‌های واقعی اجرا کنید.با مطالعه این کتاب می‌تونید در بد‌ترین شرایط ممکن به بهترین شکل ممکن فکر کنید و از بند همه چیز خلاص بشید. میتونه نگرش مارو بابت همه چیز در زندگی بهتر بهتر کنه و همچنين خیلی بزرگ تر و بهتر از قبل فکر کنید و عمل کنید. یکی از بهترین کتاب‌های روانشناسی و بهبود عملکرد هست که تحسین شده و طرفداران زیادی دارد

لایک هم نداره اصلا

سرنوشت و وارثان کلا هر چی لی مین هو بازی کرده

موچکرم

#ناسازگار ‌‌ سرانجام بشر را، این زمان، اندیشناکم، سخت بیش از پیش. که می لرزم به خود از وحشتِ این یاد. نه می بیند، نه می خواند، نه می اندیشد، این ناسازگار ، ای داد! ‌ نه آگاهش توانی کرد، با زاری نه بیدارش توانی کرد، با فریاد! ‌ نمی داند، بر این جمعیتِ انبوه و این پیکار روز افزون که ره گم می کند در خون، ازین پس، ماتمِ نان می کند بیداد! ‌ نمی داند، زمینی را که با خون آبیاری می کند، گندم نخواهد داد! ‌ #فریدون_مشیری از دفتر: #آواز_آن_پرنده_غمگین

و یک شب که دلش گرفته بود ، نشست به حرف زدن با ما . گفت پس جهان را مَلک نعمت است و مَلک رحمت است و مَلک عذاب . مَلک نعمت ، تماشاست . که ببینی و حیران شوی و در صورت و سیرتش غرقه باشی . و مَلک رحمت ، معاشرت و نزدیکی است . که لمس کنی و ببویی و ببوسی و بنوشی و نوازش کنی و به آغوش بفشاری . حرفش ناتمام ماند . سکوت کرد و چشمانش پر شد . بعد از این که چند اقیانوس را بارید گفت اما دور باد از شما مَلک عذاب ، که فراق و دوری و ملامت و پشیمانی است ..... #حميدسليمي

سلام ،، خوبی خودت ؟؟ و و اینها رو دوست دارم

در بعضی طوفانهای زندگی، کم کم یاد میگیری که نباید توقعی داشته باشی! مگر از خودت. متوجه میشوی، بعضی را هرچند نزدیک، اما نباید باور کرد، متوجه میشوی روی بعضی، هر چند صمیمی، اما نباید حساب کرد، میفهمی بعضی را هر چند آشنا، اما نمیتوان شناخت، و این اصلا تلخ نیست، شکست نیست، ممکن است در حین آگاه شدن درد بکشی، این آگاهی دردناک است! اما تلخ هرگز… #اشو

ولی اونجایی که بغض می‌کنی و نمی‌تونی بفهمی به خاطر کدوم‌ یکی از هزارتا غمت پریشونی، خیلی گناه داری انسان... #هاتف_ملکشاهی

الان اونجایی‌ام که هوشنگ ابتهاج میگه: ‏شب غم تو نیز بگذرد ولی، دراین میان دلی ز دست می‌رود....

زنده باشی جانم ❣❣

‏ دوستی ازم پرسید؛ از کجا بدونم که یه رابطه ارزش ادامه دادن داره یا نه!؟ ‏ِ ‏+ گفتم از؛ "توانایی پذیرش و تحمل تفاوت‌ها". ‏ّ ‏ گفت: چطور یعنی! ‏+گفتم؛ اوایل یه رابطه پذیرش تفاوت‌ها و تحمل اونها به ساده‌ترین شکل ممکن و بدون هرگونه دردسری اتفاق میفته... ‏+طرفین قشنگ قبول میکنن که صفات،خصایص، ویژگی‌ها و به طور کل تفاوت‌هایی وجود داره و من قبولش کردم و قرارم نیست بعدها محل اختلا‌ف‌مون باشه!و سر هر بحثی اون رو پیش بکشم!(مثلا الان اگه قبول کردی اون زیاد اهل مهمونی رفتن ودورهمی نیست،چهار روز دیگه نمیتونی بهش برچسب غیراجتماعی،منزوی و..بزنی) ‏+ الان اگه قبول کردی اون اهل بریز و بپاش و خرج و مخارج آنچنانی و هزینه‌های جانبی زیاد و... نیست، چهار روز دیگه نباید برچسب خساست بهش بزنی!؛ الان اگه قبول کردی اون اهل کتاب و فیلم و سریال و تنوع و تجارب جدید و مهیج نیست، چهار روز دیگه نمیشه اون رو بی‌ذوق بدونی...و...و... ‏+ مشکل از جایی شروع میشه که به جای دیدن، فکر کردن و حتی بحث و تبادل نظر رو این تفاوت‌های تعیین کننده تو اوائل رابطه، هیجان اولیه و توجه انتخابی (رو نکات مثبت دلخواه، جذاب و بعضا فریبنده پارتنر) نمیذاره اینارو ببینیم… ‏و از اونجایی که درک و پذیرش این تفاوت‌ها رفته رفته کم رنگ میشه یا از بین میره!طرفین همدیگه رو نه به عنوان یه آدم متفاوت،بلکه یه موجود ناقص میبینن و تلاش میکنن دیگری رو تغییر بدن و چون این تغییر با مقاومت پارتنر همراهه!،رفتارهایی مثل انتقاد،دروغ و کناره‌گیری الگوی رابطه روشکل میده ‏و بعد از یه مدت گفتگوهایی که اوائل لذت‌بخش بود، از یه اختلاف کوچیک شروع میشه و به بگومگو و…میرسه. اون زمانه که باید تصمیم بگیری آیا اون تفاوت رو با همه شرایط‌ش میپذیرم و ادامه میدم!و یا دنبال تغییر اون تفاوت(عمدتا)غیرقابل تغییرم!دومی بود جوابت رو گرفتی..... دکتر امانی‌‏

کتاب : بیگانه ✍ اثر: آلبر کامو 🕊: کتاب بیگانه از زبان مرسو، شخصیت اصلی، روایت می‌شود. مرسو علاوه بر این‌که در دهکده و میان مردمش غریبه است، شخصیتش برای خوانندگان هم ناشناخته است. او به طور کلی رویکردی درست و حقیقی به زندگی دارد، که مردم این ویژگی را «بی تفاوتی» می‌نامند.کامو در این کتاب تناقضی را برای خواننده ترسیم می‌کند که اگر در آن عمیق شویم متوجه می‌شویم که مرسو بی تفاوت نیست، بلکه تنها هدفش در زندگی این است که با حقایق روبه‌رو شود. او به شدت منطقی است و این منطق راه را برایش هموارتر کرده ‌است. آلبر کامو درباره شخصیت مرسو می‌گوید: «مرسو نمی‌خواهد زندگی را ساده کند. بلکه او فقط هرچه هست، همان را می‌گوید. در نتیجه‌ی این کارش جامعه برای پیشرفتش به سرعت احساس تهدید می‌کند و او را از خود می‌راند.»

ما دخترانِ خود را شرطی می‌کنیم تا آرزوی ازدواج را از کودکی در سر بپرورانند و تمام نابرابری‌ها و عدم توازن‌ها از همین‌جا شروع می‌شود. دختران به عنوان زنانی بزرگ می‌شوند که ذهن آن‌ها از پیش درگیر ازدواج شده است. پسران به عنوان مردانی بزرگ می‌شوند که اندیشه‌ی ازدواج را در سر ندارند. همان زنان با همین مردان ازدواج می‌کنند. رابطه از همان روز اول نامتوازن است، زیرا یکی از آن‌ها بیش از دیگری به این پیوند جدید اهمیت می‌دهد. حال آیا جای تعجب دارد که در بیشتر ازدواج‌ها زنان بیشتر از مردان ایثار می‌کنند؟ زنان آن‌قدر از خود می‌گذرند که خودشان را فراموش می‌کنند و دلیل این فراموشی آن است که همواره در جاده‌ای یک‌سویه می‌دوند و این پیوند نابرابر را به هر قیمتی حفظ می‌کنند. مانیفست یک فمینیست #چیماماندا_انگوزی_آدیشی