ReLIFE

موچکرم از شما

ممنون از شما ❣❣

❣❣❣موچکرم از شما

ممنون از محبت شما

موچکرم از شما ❣❣

❣❣❣سلامت باشی گلم

می‌گفت : مراقب باش که یه غم اونقدر بهت غلبه نکنه که نا امید بشیُ جوری رفتار کنی که انگار خدا تا حالا هیچ وقت غم و اندوهتو برطرف نکرده

هرگاه زنِ بی رحم و بدی را در فیلم یا اطرافم میبنیم و هرگاه زنِ مهربان و خوبی را در فیلم یا اطرافم میبینم و هرگاه زنی را میبینم به طرز زیبا و سختی در حال جنگیدن برای عشق است .. او برای نگه داشتن عشق می جنگد برای بدست آوردن آن می جنگد و برای تسلیم نکردن آن به دیگری زیبا و وحشیانه تر می جنگد زن ها سلاحی جز دستان سرد و موی پریشان و چشمان پر بغضشان ندارند و هیچ جنگی به لطافت جنگ زن ها برای عشق نیست... عشق نه فقط در قلب زن ها که در جیب پیراهنِشان در لابلای بافت موهایِشان در کیفِ شان در دستانِشان در تمامِ زندگی و سراسر وجود آن هاست .. عشق تنها عامل تغییر در زن هاست آن ها با عشق، زنده می مانند و با عشق می میرند هرگاه زنی را می بینم مهربان ترین و نامهربان ترین آن ها مرا به حیاتِ عشق امیدوار می کند .. #رقیه‌رستمی

. در روابط عاطفی تنها یک مدل خیانت را به رسمیت می شناسم، و آن خیانت به خود است که مادر بقیه رفتارهایی است که اسمشان را خیانت می گذاریم. خیانت به خود، یعنی حذف کردن خودت و نیازهایت برای تداوم رابطه. ماندن کنار کسی که به تو این حس را نمی دهد که بهترین نسخه از خودت هستی. ماندن کنار کسی که مطمئن نیستی دوستت دارد یا فقط برایش تکه بی اهمیتی هستی از یک پازل که اگر تمام هم نشد، نشد. ماندن کنار کسی که وقتی حالت خوب است، وظیفه خودش می داند با کلامی یا رفتاری انرژی منفی مزخرفش را به تو تزریق کند. ماندن کنار کسی که وادارت می کند خودت نباشی. ماندن کنار کسی که در سختی ها ناپدید می شود و وقت خوشی ها با لبخندی به پهنای صورتش از راه می رسد. ماندن کنار کسی که برای بهتر شدن اوضاع روابط تلاشی نمی کند و همیشه حق به جانب خودش است. ماندن کنار کسی که تو را مقصر همه بدیهای آدمهای قبلی زندگیش می داند و می خواهد حسابهای همه عمر را یک جا با تو تسویه کند. ماندن کنار کسی که دائم در حال مقایسه کردن با تو دیگران و یا در وقیحانه ترین شکلش مقایسه کردن تو با آدم قبلی زندگیش است، حتا اگر تو برنده این مقایسه باشی. ماندن کنار کسی که حاضر نیست کنار تو پرواز کند و ترجیح میدهد بالهایت را بشکند تا همیشه کنارش بمانی. ماندن کنار کسی که رفتار و گفتارش یکی نیست. ماندن کنار کسی که نمی تواند تو را با کارهایی که می کند یا کارهایی که نمی کند مطمئن کند که برایش مهمترین بخش زندگی هستی، و تنها با زبان نرم و مهربان دائم یادآوری می کند بدون تو دنیایش تاریک است. ماندن کنار کسی که از خورشید وجودت لامپ صدوات می سازد، مبادا که گلهای آفتابگردان دیگر به خورشیدش نگاه کنند. دوست داشتن و دوست داشته شدن هر روز بزرگتر و خوشحالترت می کند، اسم هر رابطه ای را نگذاریم عشق، نگذاریم دوست داشتن... تنها مدلی از خیانت که به رسمیت میشناسم، خیانت به خود است... #حمیدسلیمی #سواد_رابطه

کتاب : تئوری انتخاب ✍ اثر: ویلیام گلسر 🕊: این کتاب مجموعه ایی از بهترین نکات روانشناسی و خودشناسی است. تئوری انتخاب بر کنترلی که هر فرد بر احساسات و رفتار خود دارد، تاکید می‌کند. به این ترتیب می‌توان به این نتیجه رسید که اگر ما به تئوری انتخاب معتقد باشیم، مسئولیت زندگی خود را به صورت تمام و کمال قبول می‌کنیم و این مسئولیت پذیری برایمان آزادی به همراه دارد. همچنین بیان ميکند در این تئوری اصل مهمی وجود دارد و آن این است که ما تنها و تنها مسئول اعمال و رفتار خودمان هستیم. این اصل به ما می‌آموزد که ما نمی‌توانیم مالک دیگران باشیم و آنان را کنترل کنیم.

Mi tesoro یعنی گنجینه (گنج ) من

کتاب : اضطراب موقعیت ✍ اثر: آلن دوباتن 🕊: کتاب راجع به یکی از پیشامدهای دوران مدرن است. اضطرابی که موقعیت اجتماعی در ما ایجاد می‌کنه، نگرانی مهلکی که توانایی خراب کردن دوره‌های طولانی از زندگی ما رو داره. اضطرابی که در دوران سنت وجود نداشته به علتِ اینکه در دوران سنت امکان جابه‌جایی طبقاتی وجود نداشته است. نویسنده در بخش اول مرادش از اضطراب منزلت/موقعیت و فرایند ایجاد اون رو توضیح میده و پنج علت رو برای این اضطراب به طور مفصل مطرح می‌کنه: نیاز به عشق و توجه، اشرافی‌گری، انتظارات، شایسته‌سالاری و وابستگی. در بخش دوم نویسنده راه‌حل‌هایی که انسان‌ها در طول تاریخ برای کنار اومدن با منزلت/موقعیت اجتماعی استفاده می‌کردند رو به تفصیل مطرح می‌کنه: فلسفه، هنر، سیاست، دین و راه‌حل‌ها واقعا دلنشین هستند. همچنین قلمِ دلربای آلن دوباتن این معلمِ پرآوازه‌ی زندگی، این کتاب رو بیش از پیش ارزشمند میکنه.

وقتی بار عاطفی رابطه به تنهايی روی دوش توست، يعنی مدت هاست پايان شكل گرفته و تو بيخودی درگير مانده ای... انگار كه از يک سراشيبی تند با كلی ذوق بالا بروی و وقتی نفست گرفت، ببينی كه به هيچ جای مشخصی نرسيده ای. آن وقت نفرت و خستگی را جايی ميان قفسه ی سينه و شكم احساس می كنی. چيزی شبيه به يک دل بهم خوردگی. حق داری كه دلت بخواهد راه رفته را بازگردی كه لااقل در ناكجاآباد گم و گور نشوی. يكی از سخت ترين قسمت های هر ماجرای احساسی همين فاجعه ی افتادن بار عاطفی روی دوش يک نفر است. يا بايد كوله پشتی نفر مقابل هم پر باشد و يا به كل بیخيال ماجرا شد و بدون سرزنش، پايان را پذيرفت. سخت است اما سخت ترش زمانی ست كه می بينی بخاطر هيچ، مدت ها خودت را از خيلی چيزها محروم كرده ای. از ديدن مهربانی و لذت همنشينی با ديگران محروم شده ای. از لحظه های شاعرانه ای كه هر كدام خاطره ای می ساختند، دور مانده ای. و هيچ چيز بدتر از سرخوردگی در رابطه نيست. كه نتيجه اش می شود، يک دلمردگی تهوع آور غم انگيز. حواست باشد مبادا انرژی عشق را برای رابطه ای كه تمام شده، هدر بدهی... #شیماسبحانی

کاش دلخوشی‌ها بسیار بود و جادوی احساسات و عشق، میان تمام آدم‌ها جریان داشت و هیچ‌کس غمگین نبود. کاش بی‌دغدغه می‌خندیدیم و بی‌منت می‌بخشیدیم و بی‌فکر می‌خوابیدیم و غرق در آرامش و اشتیاق، بیدار می‌شدیم... کاش مشکلات، اندک بود و رنج‌ها محدود بود و نگرانی‌ها در سطحی‌ترین لایه‌های احساسات آدمی اتفاق می‌افتاد. کاش اتفاقات خوبی می‌افتاد و خبرهای خوبی می‌رسید و شادیِ بی‌اندازه‌ای را جشن می‌گرفتیم. کاش آباد بودیم، کاش آزاد بودیم، کاش هیچ اندوه بزرگی نداشتیم... #نرگس_صرافیان_طوفان

کتاب : عقل و احساس ✍ اثر: جین آستین 🕊: کتاب عقل و احساس نخستین رمان عاشقانه جین آستن است. جین آستن در این رمان، تقابل عقل و احساس در کامیابی‌ها و ناکامی‌های دو خواهر با ویژگی‌های متفاوت را به تصویر می‌کشد و دو فرجام متفاوت را برای آن‌ها رقم می‌زند.جین آستین به نوشتن کتاب‌های واقع‌گرایانه و عاشقانه مشهور است. او بیشتر درباره زندگی اجتماعی و خانوادگی، روابط و مسائل انسانی می‌نوشت و با حساسیت فراوان شخصیت‌های داستان‌های خود را پردازش کرده و می‌پروراند، قهرمانان آثار او بیشتر زنانی از طبقه متوسط هستند که خود را به طبقات اجتماعی بالاتر می‌رسانند. آستین یکی از مرموزترین و مورد توجه‌ترین نویسنده‌های زن محسوب می‌شود، به‌ طوری که داستان زندگی، شرح مسائل عاطفی و مسیر تبدیل شدنش به نویسنده‌ای حرفه‌ای بارها دستمایه فیلم‌های مختلف قرار گرفته است.

توضیح دادنش برای بقیه سخت است اما تو گاهی عامدانه به سهم خودت از آن که دوست داری بسنده میکنی. سهمی اندک اما دلربا. گاهی یک تماشا، گاهی یک حرف ساده، گاهی یک تماس کوتاه دستت با پوست او، گاهی حتی یک عبور بی کلام و بی نظاره. فکر میکنم برای ناکامان، تماشای کسی که دوست دارند خود شکلی از داشتن اوست. این را کسانی خوب بلدند که از دست داده اند، و بعد از دست رفته‌اند. آدم هایی درجه دو، آن هایی که همیشه بازیگر نقش مکمل بوده‌اند. یا خواسته نشده‌اند، یا نتوانسته‌اند - به جبری وسیع - بخواهند، یا خواسته‌اند و نرسیده‌اند، یا لای پرهای سپید دلشان آنقدر زخم پنهان است که کبوتر علاقه برای همیشه از صرافت پریدن افتاده. و این یعنی آدمی که گاه به احترام عطش یا نیاز تو گفته یا ناگفته اجازه می‌دهد در سهم کوچک خودت سرخوشانه برقصی، شمایلی از شفا را در بودن نامرئی خودش برای دوام تو پنهان کرده. شفایی نه برای عبورت از ملال و مصیبت، تنها برای طاقت آوردن و ادامه دادن. همین. #حمیدسلیمی

موچکرم از شما

به مادرم بدهکارم. به مادرم، که ریشم سفید شده و هنوز رقصیدنش را ندیده‌ام. به مادرم، که یادم نمی‌آید بلند خندیده‌باشد. به مادرم، جادوگر بی‌رقیب آشپزخانه. به مادرم، به دستهای معجزه‌گرش در نوازشهای دردهای کودکیم و دردهای حالا. به مادرم، و پیام‌های عاشقانه‌ی پر از غلط املایی روز و شبش که این‌روزها کمک می‌کند زنده بمانم. مامان، واتساپ معبد من است وقتی برایم صبح‌بخیر می‌فرستی، با آن گلهای زشت. به مادرم بدهکارم. به گریه‌های بعد نمازش، برای بچه‌ی بیمارش. به مادرم بدهکارم، به چشم‌های نگرانش وقت پرسیدن کار پیدا نشد؟ به لب‌های خشک ماه رمضانش وقتی قبل افطار دعا می‌خواند: خدایا، بچه‌هایم، بچه‌هایم، بچه‌هایم. خدایت از من هم به تو بدهکار است مامان. به مادرم بدهکارم. مادرم را کم خندانده‌ام و بسیار مسبب گریه‌اش بوده‌ام. مادرم را کم در آغوش گرفته‌ام و بسیار مسبب تنهاترشدنش بوده‌ام. مادرم را کم پرستیده‌ام، خیلی کم. و هرچه سنم بیشتر می‌شود، برایم راحت‌تر می‌شود درک کنم پدرم چرا آن‌طوری عجیب و بزرگ زنش را دوست می‌داشت. این زن دوست‌داشتنی نیست، خود مفهوم دوست‌داشتن است. پیامبری است که زمستان‌ها با کمردرد و زانودرد به حیاط می‌رود و گلدانهایش را نایلون‌پیچ می‌کند تا از سرما آسیب نبینند. و گربه‌های خیابان را گرسنه نمی‌گذارد. و اگر بفهمد کسی که تمام‌ عمر به او بدی کرده مبتلای رنجی شده‌است، غصه می‌خورد. من به تو بدهکارم مادر، هرگز آن‌قدر نویسنده‌ی خوبی نخواهم‌شد که بتوانم طرز نگاه تو را به نوه‌هایت بنویسم. غریب دلتنگ که تماشای پیرشدنت پیرم کرده، با تمام قلبم دوستت دارم. و این تنها کاری است که از تو درست یاد گرفته‌ام... #حمیدسلیمی

آدمی که باهاش دوست میشی؛ همونیه که باهاش بحثت میشه! ماشینی که میخری؛ همونیه که نیاز به تعمیر داره و باید خرجش کنی! کاری که ازش لذت میبری؛ همونیه که باید استرسش رو هم تحمل کنی! پارتنری که برای زندگی انتخاب میکنی؛ همونیه که باهاش به اختلاف میخوری و دعواتون میشه! بچه ای که با شیرین کاریهاش عشق میکنی؛ همونیه که خرابکاری به بار میاره و اضطراب آینده اش رو داری! هر چیزی و هر کسی که بهت حال خوبی میده، لازمه نقص هاشو هم بپذیری! اون میشه دوست داشتن... ‌