selvam

آدم ها تا حد مرگ از خود خسته‌ات میكنند تركت نمیكنند اما مجبورت میكنند تركشان كنى آنگاه تو میشوى بنده‌ى سر تا پا خطاكار .

من بی تو حالم به پرنده ای میماند که درخت از آن کوچ کرده باشد .

فلسفه اصلی‌ ام در زندگی اجتناب از آدم ها تا جایِ ممکن بود هر چه کم تر آدم میدیدم حالم بهتر بود ..

گویی که انگار قلبم خورد شده بود و مغزم متلاشی جسمم فلج و روحم مرده این من بودم جلویِ آئینه ، یک پوچ خالص و ناتوان ..

میگوید نگران نباش زود تر از چیزی که فکر میکنی همه چیز درست میشود‌ .. نا امید ترین لبخند دنیا را میزند او هم مثلِ من میداند هیچ چیز هیچوقت قرار نیست درست شود .

:))))

نه

آشفته و پریشانم تو بیا به درمانم تویی که میدانی که چرا پریشانم...!

تنها چیزی که تو زندگیم ، به صورت تخصصی بهش تسلط دارم ، انتخاب آدمای اشتباه برای دوست داشتنه.

به برف التماس کنید آب نشود ، این کبک‌ها برای تماشای حقیقت ، زیادی بی‌گناهند.

‏من نمی‌دونم با این غم چیکار کنم. باهاش چی بپزم؟ کجا آویزونش کنم خشک شه؟ کجا پرتش کنم بشکنه ؟ چجوری رنگش کنم خوشگل شه؟ ‹ من نمی‌دونم با این غم چیکار کنم'. › !

همه دوستیا قرار نیس برای همیشه صمیمی بمونه، وقتی یکی رفتارش عوض شده و تو توی این تغییر مقصر نیستی، رها کن.

لبخند که میزد صدای رنج کشیدنش به گوشم میخورد:)

- بی تو از چهره‌ی ‹ پاییز › غم‌ انگیز ترم ! '

(:Mrc

توو شب با ماه اشتباه میگیرمت ، توو روز با خورشید ، توو بهار با شکوفه ، توو تابستون با توت فرنگی ، توو پاییز با رنگای نارنجی ، توو زمستون با دونه های برف . .

اشکی از سر شادی ؛ و . . . لبخندی از سر بغض ؛ دنیای من این روز ها عجیب تر شده است :)!'🌨 ›

من همیشه دوس داشتم یه گنجشک باشم. گنجشکی که پشت پنجره‌ی اتاقت میتونه بره. اونجوری میتونستم بغلت کنم، میتونستم . . پرواز کنم و شبا تو سکوت شهر به ماه چشمات نگاه میکردم. اما اینم خوب میدونم اگه گنجشک بودم نمیتونستم این همه غمو تحمل کنم و با اولین قطره‌ی اشک از چشات تموم می‌شدم :)!'

دلخورم . . دقیقا مثل همونجایی که حسین منزوی گفته : دلم در دست او گیر است ؛ خودم از دست او دلگیر ؛ عجب دنیای بی رحمی ؛ دلم گیر است و دلگیرم ! ‹ ' ›

لبخندش برآمده از قدرتش بود؛ وگرنه درون پر التهابی داشت.

نباید یادت بره که کار غلط، غلطه حتی اگه همه انجامش بدن و کار درست درسته حتی اگه هیچکس انجامش نده.

کاش برمیگشتیم به اون تابستون خوشحالی که حامد همایون میگفت "دستم تو دست یاوره". حالا دستمون تو دست کسی نبود، ولی این همه بدبختی هم روی شونه‌هامون نبود.

‌‌چیکارت کنم...موندی رو دستم! (روبروی آینه)

"میخواهم اقلا یک نفر باشد، که من با او از همه چیز همانطور حرف بزنم که با خودم حرف میزنم ."

‌ چه جالب است ناز را می کشیم آه را می کشیم انتظار را می کشیم فریاد را می کشیم درد را می کشیم ولی بعد از این همه سال … آنقدر نقاش خوبی نشده ایم که بتوانیم دست بکشیم از هر آنچه که آزارمان می دهد احمد شاملو