̤̮𝒯𝒾𝓇ℯ𝒹

[numb]

زمان میگذره و چیزایی برات عادی میشه که فکر میکردی بدون اونا هیچی نیستی

[numb]

ممکن است فردا مرا به یاد بیاوری. یک لبخند کوتاه شیرین بزنی، و بعد اخم کنی، و دوباره فراموشم کنی.

من در فاصله‌ی کوتاه لبخند و اخمتو زندگی میکنم: (

[numb]

باز هم فهمیدم خیلی از ما گاهی صرفا داریم در زمانی اشتباه و در مکانی اشتباه دنبال چیزی می‌گردیم که لازم نداریم.  

 

 

[numb]

خلاصه که:

عیبی نداره اگه حالت خوش نیست؛ ولی قبول کن هوای عجیبیه...

[numb]

گفت : 

"از ابرها

آن تکه که تویی

نخواهد بارید..."

[numb]

جوری نگام کرد که یعنی: اگر درست شنیدن رو یاد بگیریم ، تمام جواب‌ها تو سکوت شنیده میشن...

 

 

[numb]

کافکا با لحنی گله آمیز گفت: «شما شوخی می کنید ولی من جدی گفتم. خوشبختی با تملک به دست نمی آید. خوشبختی به دید شخصی بستگی دارد منظورم این است که آدم خوشبخت، طرف تاریک واقعیت را نمی بیند. هیاهوی زندگی اش صدای موریانه مرگ را که وجودش را می جود می پوشاند. خیال می کنیم ایستاده ایم حال آن که در حال سقوطیم. این است که حال کسی را پرسیدن به صراحت به او اهانت کردن است.مثل این است که که سیبی از سیب دیگر بپرسد حال کرم های وجود مبارکتان چطور است. یا علفی از علف دیگر بپرسد از پژمردگی خود راضی هستید؟ حال پوسیدگی مبارکتان چگونه است، خوب، چه می گویید؟»بی اختیار گفتم چندش آور است، کافکا گفت:« می بینید » و چانه اش را به حدی بالا گرفت که رگهای کشیده گردنش نمایان شد.« حال کسی را پرسیدن، آگاهی از مرگ را در انسان تشدید می کند و من که بیمارم بی دفاع تر از دیگران، رو در رویش ایستاده ام»

 

 

[numb]

کوچ تا چند؟

مگر می‌شود از خویش گریخت…

[numb]

بعضی دردِ دل‌ها گوش نمیخواهد

گوشه یِ آغوش میخواهد

[numb]

خسته و فرسوده در کُنجی به انتظار اتمام

[numb]

من در اشرف مخلوقات بودن شکست خوردم دیگه بقیشو میخوام گربه باشم=(

[numb]

مشغول قتل‌عام روزها هستم

اندوه که از حد بگذرد

دیگر مهم نیست بودن یا نبودن

دوست داشتن یا نداشتن

غـرق می‌شوی در سکوت

جای گله از کسی هم نیست

"اشتباه از همان روز تولدم بود"...

[numb]

ما برای جبران خلاء‌های یه زندگی عادی، به چیزهای عجیبی پناه می‌بریم: حیوون خونگی، ورزش، کتاب، موزیک، سیگار، الکل، کوه... 

‏و دیگه فهمیدیم که آدم‌ها زیاد پناه مناسبی نیستن، چون هرکسی در رنج خودش تنهاست...

 

 

[حسین138]

41 دقیقه قبل، numb گفته است:

ما برای جبران خلاء‌های یه زندگی عادی، به چیزهای عجیبی پناه می‌بریم: حیوون خونگی، ورزش، کتاب، موزیک، سیگار، الکل، کوه... 

‏و دیگه فهمیدیم که آدم‌ها زیاد پناه مناسبی نیستن، چون هرکسی در رنج خودش تنهاست...

 

 

چی بگم

[numb]

6 ساعت قبل، حسین138 گفته است:

چی بگم

[numb]

و تمام اندوه ها را در سکوت گذراندیم…

[numb]

نیستم. فقط یک خیالم؛ خیال!

[numb]

خسته‌ام، خسته از این گونه دوام آوردن...

[numb]

من از اینکه روزهاست هر صبح چشمهایم را درحالی باز میکنم که در کفه ی دیگر ترازوی زیستنم کوهی از ناامیدی قرار دارد و در نبود امیدی بزرگ و چشمگیر، باید هزاران سنگریزه ی امید را بیابم و در کفه ی دیگر قرار دهم تا کفه ها برابر شوند و قادر به ادامه باشم؛خسته شده ام.

[حسین138]

هم اکنون، numb گفته است:

من از اینکه روزهاست هر صبح چشمهایم را درحالی باز میکنم که در کفه ی دیگر ترازوی زیستنم کوهی از ناامیدی قرار دارد و در نبود امیدی بزرگ و چشمگیر، باید هزاران سنگریزه ی امید را بیابم و در کفه ی دیگر قرار دهم تا کفه ها برابر شوند و قادر به ادامه باشم؛خسته شده ام.

خسته از دل نباشی

[numb]

10 ساعت قبل، حسین138 گفته است:

خسته از دل نباشی

ممنونم رفیق🪽

[numb]

مرور خاطرات شیرین ترین خودآزاری دنیاست...

[numb]

روی خودش نوشت: غیر قابل تعمیر

و در گوشه‌ای تاریک از انبار ضایعات خلقت پنهان شد

[Miss nedaa]

در ۱۴۰۳/۱/۱۵ در 23:33، numb گفته است:

ساعت از دوازده شب که می‌گذره، زندگی وارد جزئیات می‌شه

[numb]

5 ساعت قبل، Miss nedaa گفته است:

🩷