رفتن به مطلب

ɑɍɛẕőǚ

کاربر فعال
  • تعداد ارسال ها

    485
  • تاریخ عضویت

  • آخرین بازدید

  • روز های برد

    1

تمامی مطالب نوشته شده توسط ɑɍɛẕőǚ

  1. ɑɍɛẕőǚ

    عشق

  2. ɑɍɛẕőǚ

    من ...

  3. ɑɍɛẕőǚ

    آزاد!¡

    قربونت
  4. ɑɍɛẕőǚ

    قانع...

    حق
  5. ɑɍɛẕőǚ

    شمشیر...

    هر چی سر آدم میاد ،، از جهل میاد
  6. سلام نیلوفر جون خوش اومدی
  7. ɑɍɛẕőǚ

    سلام

    سلام من چرا نمیتونم وارد روم شم؟
  8. ɑɍɛẕőǚ

    خود مراقبتی شامل اینا میشه

    معلومه نرفتنش
  9. ɑɍɛẕőǚ

    ❤️🖇

    آدم با دیدن اینجور عکسا دلش وا میشه
  10. ɑɍɛẕőǚ

    ❤️🖇

    ♪ ♬ ヾ(´︶`♡)ノ ♬ ♪
  11. ɑɍɛẕőǚ

    آدم را پیر میکنن

    آدم را پیر می‌کنند؛ آن‌ها که مدام و در هر چیزی دنبال بهانه‌ای برای کشمکش می‌گردند، آن‌ها که روزها و ما‌ه‌ها و سال‌ها می‌آید و می‌رود و آنان به هر علتی در حال بحث و جدال و جنجال با آدم‌ها هستند و برای هویت و زمان خودشان و دیگران، ارزش چندانی قائل نمی‌شوند. خودشان و آدم‌های حوالی‌شان را پیر و فرسوده و غمگین می‌کنند و به جای علاج، دنبال تسکین‌های موقتند و دنبال این می‌گردند که هربار به طریقی اشتباهات و تقصیرها را از شانه‌های خودشان بردارند و به گردن دیگران بیندازند و آسیب‌های ذاتی و محیطیِ روانشان را به جای درمان، واپس برانند و انباشه و بزرگ‌تر کنند. آدم‌ها و خودشان را پیر می‌کنند؛ آنان که به‌جای تلاش برای رسیدن به جهانی خوب‌تر و حالی خوب‌تر و ساختن لحظاتی عزیزتر، کاملا نابالغانه؛ با هر بهانه‌ی بزرگ یا کوچکی، جهان را به کام خودشان و هرآنکس در هوای مسموم حوالی‌شان نفس می‌کشد، زهر می‌کنند. و براندازشان که می‌کنی هزار سال مسن‌تر از سن حقیقی‌شان به نظر می‌رسند و دلت می‌گیرد و غمگین می‌شوی و چگونه می‌توان به این‌ها فهماند که خودشان مقصرند؟! چگونه می‌توان توضیح داد که فقط آنان نیستند که مشکلات دارند و فقط مشکلات آنان بزرگ نیست!؟ چگونه می‌توان فهماند که آن‌کس که می‌خندد و در تعامل درست و سازنده با آدم‌هاست؛ بی‌مشکل و آسوده نیست؛ فقط هوش زیستیِ بالاتری داشته و پس از آزمون و خطای اندکی دریافته که درست‌ترین حالت زیستن این است که در هر شرایطی مهربان باشی و از کشمکش و قضاوت و مسائل بیهوده بپرهیزی و برای خوب‌تر زیستن تلاش کنی و در این فرصت کوتاه؛ دلیل حالِ خوبِ خودت و آدم‌ها شوی! چگونه می‌توان توضیح داد که دنیا ارزش اینهمه جنجال و پیر کردن و محکوم کردن همدیگر را ندارد؟! چگونه می‌توان توضیح داد که یک انسان سالم، برای خودش و دیگران رنج و اندوه نمی‌تراشد و هیزم نمی‌شود در آتش مصیبت‌های جهان! کاش هرچه که هستیم؛ "آدم‌پیرکن" نباشیم و اهرم فشاری نشویم برای سرعت بخشیدن به فرسودگیِ خودمان و آدم‌ها...
  12. ɑɍɛẕőǚ

    پسری که......

    من ک خیلی دلم میخاد همه رو تجربه کنم ی بار
  13. ɑɍɛẕőǚ

    پسری که......

    دارم فک میکنم شاید اگه رل بود بلد بود
  14. ɑɍɛẕőǚ

    🌹 به نام زن 🌹

    #زن زنان تلاش می کنند تا با مردان برابر شوند! و چه تلاش بیهوده و مبهمی است برابری با مردانی که دنیا را به آشوب و جنگ کشیده اند و کلید انفجار جهان را در دست دارند اینطور نمی شود! باید فکر دیگری کرد... شاید بهتر باشد مردان تلاش کنند تا با زنان برابر شوند! برابری با زنانی که تمام شبهای جنگ زده ی تاریخ را با رویای صلح خوابیده اند...!
  15. ɑɍɛẕőǚ

    زندگی کن ،،،

    خیال بباف، نفس بکش، کتاب بخوان، ذوق کن. به هر شکلی که می‌شود؛ زنده باش و دستان زمخت زندگی را محکم بگیر. کسی را پیدا کن که پایه‌ی دیوانگی‌هات باشد، با تو زیر باران خیس شود، با تو توی خیابان بلند بخندد، با تو موزیک گوش کند، برقصد، کتاب بخواند، فیلم ببیند. کسی را پیدا کن که سن و سال حالیش نباشد، که از قضاوت‌ها نهراسد، که ساده، ذوق کند، که سبز باشد، بکر باشد، دیوانه باشد. کسی را پیدا کن که با تو از طرح ناموزون ابرها، به دهکده‌های خیال برسد، که سرکش باشد و با تو بدون آسمان و بال، پرواز کند، که با تو چای بنوشد و شعر بخواند و دیوانگی کند. دنیا به قدر کافی، آدمِ بی‌ذوق دارد، دنبال کسی باش که ذوق داشته‌باشد و از تماشای ماه و شب و کهکشان، به وجد بیاید و حضور و حرف‌هاش، تو را جانی دوباره ببخشد و ترغیب کند به زیستن ...
  16. ɑɍɛẕőǚ

    ارزش قائل باش ،،،

    برایم ارزش قائل باش! من از دوست داشته شدن‌ها و عاشق بودن‌ها و قربان‌صدقه‌های پوشالی بازگشته‌ام و چیزی که با قاطعیتی عمیق دریافته‌ام این است که مهم نیست آدم‌ها با من چه نسبتی دارند و دقیقا کجای جهان من و با چه فاصله‌ای از من ایستاده‌اند؛ من همواره با آدم‌هایی ادامه داده‌ام و کنار کسانی احساس بهتری داشته‌ام که برای من ارزش و احترام قائل بوده‌اند. برای من! برای تلاش‌هایی که داشته‌ام، مسیرهایی که رفته‌ام و برای هر میزان جسارتی که در مسیر زیستن و ادامه دادن به خرج داده‌ام! به عقیده‌ی من "ارزش قائل شدن" هزار پله فراتر از دوست داشتنِ آدم‌هاست. اگر فکر می‌کنید کسی را واقعا دوست دارید و برایتان بسیار اهمیت دارد، برای حضور و موجودیت او ارزش قائل باشید، تلاش‌ها و توانایی‌های او را ببینید و بزرگترین قدردان و مشوق او باشید برای ادامه و بلند کردن سنگ‌هایی بزرگتر و قد کشیدن تا آسمان‌هایی وسیع‌تر و رسیدن تا قله‌هایی رفیع‌تر. بگذارید آدم‌ها حس کنند لااقل یک نفر هست که خستگی‌های آنان را درک کند و جا نزدن‌ها و تسلیم نشدن‌ها و درنهایت رنج و خستگی، رسیدن‌های آنان را مقدس بشمارد. با قاطعیت؛ بیش از نیمی از روابط آدم‌ها را همین ارزش و احترام قائل نشدن و قدر ندانستن‌هاست که نابود می‌کند. چرا که دوست داشتن و عمیقا خواستن و اهمیت دادن و خیلی چیزهای دیگر، زیر مجموعه‌ی برای کسی ارزش قائل شدن است و ارزش قائل شدن، با تمام ملزومات حیاتیِ یک ارتباط دوستانه یا عاشقانه‌ی ایده‌آل، همپوشانی کامل دارد. برای عزیزانتان قبل از هر چیز، ارزش قائل باشید...
  17. ɑɍɛẕőǚ

    پسری که......

    لاناتیا ینی موهاتونو میدین رلتون براتون ببافه ناخناتونو لاک بزنه نوازشتون کنه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟یا وسایلا رو تعمیر کنه برا من شوهره شوهر
×
×
  • اضافه کردن...