در جَبر

[حواصیل]

بافه ی موهای بلندش از روسری ترکمنی هم بیرون زده بود ...و سفیدی گلویش زیر نور صبحگاهی  می‌درخشید...با آن چشم های مغولی وحشی ....انگار گله ای اسب  در سیاهی چشمانش از شکارچی میگریختند... او را که دیدم  گویی الهه ی هزار سوار  تفنگدار اماده ی نبرد باشد ...آنگونه سخن میراند. که بند بند وجودم از حرارت عاشقانه ای میسوخت ....... دختری که عاشقش بودم ... نمی‌دانستم چگونه بگویم که من در امتداد ضعف هایم همسفری قدرتمند میخواهم ... و او  همانی بود که تمام زاویه های ضعفم را می‌ دانست... و در او توانی برای تاختن بر آنها بود ...  اما انگار تقدیر نبود .. همان زنجیر واماندگی بشریت ... تقدیری  محتوم. چون طوقی لعنت .... و عاقبت او از من چنان گریخت  گویی آهویی از چنگ صیادی.... و این داستانی انسانی ست ‌‌‌....انسان‌هایی بغایت قربانی ...بی نهایت اسیرچنگِ جبر...

 

آدینه31far

ویرایش شده 19 تیر توسط حواصیل

[حواصیل]

هیچ مفهومی  را نمی‌خواهد بجویید ... کلام گاهی در زیبایی نیاز به القای مفهوم ندارد .... خود را گاهی به بارش کلمات بسپارید ...بدون لمس معنا ...‌ معناگراها..و مفهوم طلب ها در سختی دنیایشان غرق باشند ..‌میخواهم چندی بدون مفهوم بنویسم ... ‌

[حواصیل]

واژه ها ...واژه ها ...واژه ها ....‌ الماس‌های قشنگ تفکر ...سوختم در التهاب شما ...واژه ها به خط شوید ...سربازهای دُر دری...اعجاز بیاورید که سخت ملتمسم‌...واژه ها مرا دریابید....

[numb]

9 ساعت قبل، حواصیل گفته است:

هیچ مفهومی  را نمی‌خواهد بجویید ... کلام گاهی در زیبایی نیاز به القای مفهوم ندارد .... خود را گاهی به بارش کلمات بسپارید ...بدون لمس معنا ...‌ معناگراها..و مفهوم طلب ها در سختی دنیایشان غرق باشند ..‌میخواهم چندی بدون مفهوم بنویسم ... ‌

چ قشنگ: )️🪽

[حواصیل]

42 دقیقه قبل، numb گفته است:

چ قشنگ: )️🪽

چه خوب که دوباره می‌نویسید....  ممنون

[numb]

۱ ساعت قبل، حواصیل گفته است:

چه خوب که دوباره می‌نویسید....  ممنون

قربان شما مهربون: )🪽️