تماس بی پاسخ

[حواصیل]

اول صبحی ویرش گرفته بود برود توی این هوای سرد زیر این باران گه گداری آذر قدم بزند و با درخت های مرده ی پارک سکوت را تمرین کند... این چیزها سرحالش می‌کرد.  شادی تا عمق جانش نفوذ کرد. دست هاش توی جیب پالتو بود و ناغافل قدم میگذاشت توی چاله های آب . هوای سرد و خلسه آور هوایی ش کرد گوشی ش را برداشت شماره ای  آشنا... ثانیه ای بعد....مخاطب در دسترس نمی‌باشد تماس شما از طریق پیامک ... دکمه قرمز ...زل زد به درختهای خسته... میدانست هیچوقت خوب نخواهد شد...

[numb]

دلگیرتر وقتیه که هیچ بهونه ای نداری واسه تکست و کال: )