نیلوفر ارسال شده در 4 شهریور، 2023 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 شهریور، 2023 شبلی عارف معروف؛ به مسجدی رفت كه دو ركعت نماز بخواند. در آن مسجد كودكان درس میخواندند و وقت نان خوردن كودكان بود. دو كودك نزدیك شبلی نشسته بودند. یكی پسر ثروتمندی بود و دیگری پسر فقیری. در زنبیل پسر ثروتمند پارهای حلوا بود و در زنبیل پسر فقیر نان خشك. پسر فقیر از او حلوا میخواست. آن كودك می گفت: اگر میخواهی كه پاره ای حلوا به تو دهم، سگ من باش و چون سگان بانگ كن. آن بیچاره بانگ سگ كرد و پسر ثروتمند پاره ای حلوا بدو میداد. باز دیگر باره بانگ میكرد و پاره ای دیگر میگرفت. همچنین بانگ می.كرد و حلوا میگرفت. شبلی در آنان مینگریست و میگریست. كسی از او پرسید: ای شیخ تو را چه رسیده است كه گریان شدهای؟ شبلی گفت: نگاه كنید كه طمعكاری به مردم چه رسانَد؟ اگر آن كودك بدان نان تهی قناعت میكرد و طمع از حلوای او برمیداشت، سگ همچون خویشتنی نمیشد.... 3 نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
Miss nedaa ارسال شده در 5 شهریور، 2023 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 شهریور، 2023 7 ساعت قبل، نیلوفر گفته است: شبلی عارف معروف؛ به مسجدی رفت كه دو ركعت نماز بخواند. در آن مسجد كودكان درس میخواندند و وقت نان خوردن كودكان بود. دو كودك نزدیك شبلی نشسته بودند. یكی پسر ثروتمندی بود و دیگری پسر فقیری. در زنبیل پسر ثروتمند پارهای حلوا بود و در زنبیل پسر فقیر نان خشك. پسر فقیر از او حلوا میخواست. آن كودك می گفت: اگر میخواهی كه پاره ای حلوا به تو دهم، سگ من باش و چون سگان بانگ كن. آن بیچاره بانگ سگ كرد و پسر ثروتمند پاره ای حلوا بدو میداد. باز دیگر باره بانگ میكرد و پاره ای دیگر میگرفت. همچنین بانگ می.كرد و حلوا میگرفت. شبلی در آنان مینگریست و میگریست. كسی از او پرسید: ای شیخ تو را چه رسیده است كه گریان شدهای؟ شبلی گفت: نگاه كنید كه طمعكاری به مردم چه رسانَد؟ اگر آن كودك بدان نان تهی قناعت میكرد و طمع از حلوای او برمیداشت، سگ همچون خویشتنی نمیشد.... نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
Venusi ارسال شده در 5 شهریور، 2023 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 شهریور، 2023 12 ساعت قبل، نیلوفر گفته است: شبلی عارف معروف؛ به مسجدی رفت كه دو ركعت نماز بخواند. در آن مسجد كودكان درس میخواندند و وقت نان خوردن كودكان بود. دو كودك نزدیك شبلی نشسته بودند. یكی پسر ثروتمندی بود و دیگری پسر فقیری. در زنبیل پسر ثروتمند پارهای حلوا بود و در زنبیل پسر فقیر نان خشك. پسر فقیر از او حلوا میخواست. آن كودك می گفت: اگر میخواهی كه پاره ای حلوا به تو دهم، سگ من باش و چون سگان بانگ كن. آن بیچاره بانگ سگ كرد و پسر ثروتمند پاره ای حلوا بدو میداد. باز دیگر باره بانگ میكرد و پاره ای دیگر میگرفت. همچنین بانگ می.كرد و حلوا میگرفت. شبلی در آنان مینگریست و میگریست. كسی از او پرسید: ای شیخ تو را چه رسیده است كه گریان شدهای؟ شبلی گفت: نگاه كنید كه طمعكاری به مردم چه رسانَد؟ اگر آن كودك بدان نان تهی قناعت میكرد و طمع از حلوای او برمیداشت، سگ همچون خویشتنی نمیشد.... نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
نیلوفر ارسال شده در 8 شهریور، 2023 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 شهریور، 2023 در ۱۴۰۲/۳/۱۵ در 08:53، Miss nedaa گفته است: ❤ نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
نیلوفر ارسال شده در 8 شهریور، 2023 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 شهریور، 2023 در ۱۴۰۲/۳/۱۵ در 14:13، Venusi گفته است: ❤❤ نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .