Venusi

منم دهه هشتادیم ولی همرو هم انجام دادم

مردی در حال نواختن ساکسیفون

1528

1

Gördüm olup biteni Sevdim yıkıp dökeni دیدم چه اتفاقی افتاد من عاشق چیزی بودم که نابود شد Benim gibi sevenin Kıymeti bilinmiyor ارزش کسی که مثل من دوستت داره معلوم نیست Gidenler de gelmiyor اونهایی که میرن نمیان Halimizi bilmiyor حال و احوالمونو نمیدونن İnsanlığa sığmıyor yaptıkları کاری که اونا انجام میدن غیر انسانیه Yaşarken bilinmiyor تا زنده است ناشناسه Çektiği görünmüyor اون(عذابی) که میکشه دیده نمیشه Bahtı kara gelenin عروس سیاه بخت Yazısı silinmiyor تقدیر و سرنوشتش پاک نمیشه Geceler çekilmiyor شبها(بلند) تموم نمیشه Sensiz hiç içilmiyor بدون تو از گلوم هیچی پایین نمیره Ateşten seçilmiyor yalnızlığım تنهایی و بی کسی من از آتیش جدا نمیشه Olanlar unutulmuyor اتفاقی که افتاده فراموش نمیشه Aklımdan silinmiyor و از ذهنم پاک نمیشه Maziye gidilmiyor Her özlediğinde هر بار که دلتنگ میشی نمیتونی به گذشته بری Ölenle ölünmüyor با کسی که از این دنیا رفته نمیشه مُرد Ardından gidilmiyor نمیشه دنبالشون رفت Asla unutulmuyor sevdiklerin عزیزان خودتونو هرگز نمیتونین فراموش کنین Çığlıklar duyulmuyor فریادها شنیده نمیشن Hesaplar sorulmuyor حسابها رسیده نمیشه Hakları korunmuyor حقوق ها محافظت نمیشه Ocağı sönenlerin اونایی که آتیش هاشون خاموش شده Ol deyince olmuyor نه نمیشه تا وقتی که شما میگی Olmayınca olmuyor کاری برای انجام دادن نیست(نمیشه که نمیشه) Yeri asla dolmuyor جای خالیش اصلاً پُر نمیشه ölenlerin مردگان Sandım bizi kolluyor فکر کردم ما رو تماشا میکنه Hayat yine zorluyor زندگی دوباره فشار میاره Toprak geri vermiyor Zamanı bitenleri زمین کسایی که زمانشون تموم شده پس نمیده Sabrımızı zorluyor صبر ما رو آزمایش میکنه

اردیبهشتم واقعا همینطوره عاشق پیتزام

B

تو کجایی سهراب ؟ آب را گِل کردند چشم ها را بستند و چه با دل کردند ... وای سهراب کجایی آخر ؟ زخم ها بر دل عاشق کردند... خون به چشمان شقایق کردند ... تو کجایی سهراب ؟ که همین نزدیکی عشق را دار زدند، همه جا سایه ی دیوار زدند ... ای سهراب کجایی که ببینی حالا دل خوش مثقالی است! .... دل خوش سیری چند ؟ صبـــــــــــــــــر کن سهـــــــــــــــراب...! قایقت جـــــــــــــــا دارد ؟؟!؟ همه جا سایه ی دیوار زدند ... ای سهراب کجایی که ببینی حالا دل خوش مثقالی است! .... دل خوش سیری چند ؟ صبر کن سهراب...گفته بودی قایقی خواهی ساخت...! قایقت جا دارد؟ من هم از همهمه ی اهل زمین دلگیرم...

ای در درون جانم و جان از تو بی‌ خبر وز تو جهان پرست و جهان از تو بی‌ خبر

اخی عزیزم

چشم حتما