بعد از ارشاد

[Aftaabgardaan]

یک: این قسمت تقریبا یک ماه قبل منتشر شده بود و من تا چند روز پیش ازش غافل بودم. واقعیت اینه که پای زندگی من بدون تغذیه معنوی ( کارهایی مثل کتاب خوندن، حرف زدن و حرف شنیدن از موضوعات مهم و جالب، اهنگ خوب شنیدن، گوش دادن به پادکست‌ و ...) شدیدا میلنگه. انگار پوچم، انگار بی خاصیتم، انگار زندگیم بی ارزش و به درد نخوره و حالم بده... اما وقتی به این غذاها رو میارم، به فکر کردن واداشته میشم و احساس با ارزش بودن میکنم و حالم خوب میشه...

دو: سه چهار روز طول کشید تا تیکه تیکه این قسمت رو ببشنوم این 4مین قسمت این پادکست بود که به موضوع حجاب مربوط میشد که من قبلا دو قسمت بی حجابی و حجابداری رو شنیده بودم. و شنیدن این قسمت چیز جدیدی نبود. انگار تجربه‌ش کردم...

سه: من مخالف 100 درصد این مدل از بی حجابی و ولنگ و وازی ام که تو جامعه دیده میشه... بعضی مدلها واقعا اسمش بی حجابی یا آزادی نوع پوشش نیست. شمشیر رو از رو بستنه، اما صرف نظر این عقیده ی شخصی من، که قبلا هم بی باکانه ازش حرف زدم، مخالف دو هزار درصدی برخورد قهری با این مسائلم. حتی نماز و سایر چیزها.... و من ادعا دارم که محاله در آینده به بهانه ی بهشت رفتن یا اطاعت از فرمان خدا به بچه‌م حکم کنم که نماز بخونه یا حجابشو جوری ببنده که مصداق طیب الله انفسکم بشه! من متنفرم از رفتارهای ابن ملجمی... این رفتارهای قهر آمیز با مساله حجاب، اونم توسط درندگانی که کمترین شباهتی به رفتار پیامبر یا امام علی نداشتن و ندارن و یه سری عقده ای مریضن که بهشون میدان داده شده

چهار: این قسمت رو شنیدم ولی مطمئنم باز یه کسانی هستند! که سرشون رو مثل کبک تو برف و انگشت جهل رو توی گوشهای سنگینشون فرو کردن که چیزی غیر از اونچه که بهش معتقدن رو نشنون...اگه یه همچین تجربه هایی رو براشون بازگو کنی، نگاه عاقل اندر سفیهی بهت می اندازن و با یه پوزخندی میگن : "تو چقدر ساده ای! این توطئه ها و قربانی سازی ها رو دشمنان ما بیش از 4 دهه‎‌ س که دارن انجام میدن و راه به جایی نبردن" ... استاد دانشگاهمون یه حرف به حقی میزد، میگفت کافیه یه روز در مقام متهم پات به دادگاه باز بشه، تا از هرچی دین و دستورات دینیه زدت کنن... کاش برای شما طرفداران خوشبین این وضعیت هم اتفاق بیوفته ... میدونی چی لذت بخشه برای من؟! اینکه دختران همین آدمها هم یه روز طعمه میشن و اون روز امیدوارم باز به جای متهم کردن دختر مظلوم خودشون، بیدار بشن از خواب...

پنج: اما طعمه ی چی؟ طعمه ی برخورد سلیقه ای با مساله پوشش. اینکه به آدمهایی که حتی صلاحیت روانی حضور در اجتماع رو ندارن و باید توی قفس نگهداری بشن، حکم برخورد قهری با دخترایی که از نظر اونها بی حجابن رو بدی. اینکه یه دختری که هنوز دست راست و چپش رو از هم تشخیص نمیده رو بندازن توی ون و در بی پناه ترین حالت ممکن بهش بگن: جن.ده ... با این لباسا میخوای بری خراب بازی کجا؟ .. من از یه چیز دیگه هم خوشحالم، خدایی که میشناسم و شناختم در این 21 سال نا قابل ، خدایی نیست که این کارها رو بی جواب بگذاره و بگه هدفشون که خوبه، رفتارشون بده! حالا نه لزوما کلید اسراری. فی الواقع حتما، اما نه فورا! من به این خوشبینم که ظلم در این همین دنیا جواب داده میشه...

شش: با این وجود،منه دهه هشتادی اگه دختری داشتم که در این شرایط قرار داشت، ابدا سرزنشش نمیکردم یا حتی تهدیدش هم نمیکردم که "با این لباس نرو بیرون که اگه گرفتنت، من نمیام دنبالت" سعی میکردم با حرف متقاعدش کنم ...( هرچند زیاد هم مطمئن نیستم متقاعد بشه!) اما براش توضیح میدادم حتما که نگرانی من به عنوان مادر، به معنی تایید رفتار اونها نیست. براش مثال می آوردم... فکر کن طالبان افغانستان رو گرفته و حکم داده هر دختری به سن شرعی رسید باید بشه زن یک طالب و هر دختری رو توی خیابون دیدن، دستگیرش کنن و ببرن عروسش کنن به زور. بعد تو در این شرایط به دخترت بگی نرو بیرون که میگیرنت. این خیلی بی انصافیه که دخترت تورو محکوم کنه به "همدردی نکردن" یا " خانواده م منو زندانی کرده توی خونه و نمیزاره برم بیرون" ... هر روز این جملات رو از دخترای کلاسم می شنوم و بیشتر له میشم کاش خانواده شون براشون درست استدلال بیارن تا کمتر جونشون خونشون ریخته بشه:/

هفت: واقعا دلم از این اوضاع قاراشمیش گرفته.

ویرایش شده 7 بهمن، 2022 توسط Aftaabgardaan