حواصیل ارسال شده در 6 مرداد اشتراک گذاری ارسال شده در 6 مرداد (ویرایش شده) پرولتاریا طبقه ای از جامعه که هزینهٔ زندگانی خود را منحصراً از فروش نیروی کار خود بدست میآورد نه از منافع یک سرمایه، یعنی آن طبقه که خوشی و درد، زندگی و مرگ و تمامی افراد آن مربوط میباشد به وجود کار، پرولتاریا «مولد ارزش» بهشمار میرود اما سهمی از «ارزش» و «سود» نمیبرد. در رم قدیم پرولتاریا به کسانی گفته میشد که حقوقی نداشتند، فاقد مالکیت بودند و غیر از فرزندزایی نقش دیگری در جامعه ایفا نمیکردند. به عبارت دیگر طبقهای است که اعضای آن را کارگرانی تشکیل دادهاند که هیچ سرمایهای ندارند و با کار یدی امرار معاش میکنند. از کارگران ساده گرفته تا کارگران یدی. دهقانان و لمپنها (افراد بیطبقه)، جزو طبقۀ پرولتاریا نیستند. بنابراین دیکتاتوری پرولتاریا بعید است که دیکتاتوری اکثریت باشد. به همین دلیل برخی از مارکسیستها ترجیح میدهند پرولتاریا را به معنای "رنجبران و محرومان" در نظر بگیرند تا دیکتاتوری پرولتاریا "دیکتاتوری اقلیت" محسوب نشود. البته لمپن را در اینجا در حکم فحش یا "ناسزای فرهنگی" نباید در نظر گرفت. مثلا طبق جامعهشناسی مارکسیستی، دستفروشها مصداق "افراد بیطبقه" یا لمپن هستند. البته دستفروشها قشر زحمتکشی هستند که نباید به دیدۀ تحقیر به آنان نگریست. به هر حال دیکتاتوری پرولتاریا، مرحلهای میان سرمایهداری و سوسیالیسم است. پرولتاریا با مشت آهنین خودش در این مرحله، همۀ نهادهای مربوط به سرمایهداری و نیز خود طبقۀ سرمایهدار را نابود میکند. خشم انقلابی پشتوانۀ پتک پرولتاریا است که بر سر سرمایهداران و سرمایهداری فرود میآید. به هر حال یکی از وظایف دیکتاتوری پرولتاریا به عنوان حکومت طبقۀ کارگر، پرداخت مزدها متناسب با کار انجام شده است. یعنی کسی که کار نمیکند و فقط سرمایه دارد، شایستۀ دریافت مزد هم نیست چه رسد به کسب سود در ایران نیز در سالهای نخست انقلاب 57، در سرودهای مارکسیستی خوانده میشد: ای کارگران، ای زحمتکشان، تا کی بمونیم زیر ستم سرمایهداران. اضافه شدن "زحمتکشان" به "کارگران"، در واقع دهقانان و لمپنها را نیز در کنار کارگران قرار میداد. وظیفۀ دیگر دیکتاتوری پرولتاریا، از بین بردن تفاوت کار یدی و کار فکری است. در این صورت کارمندان به اندازۀ کارگران درآمد مالی خواهند داشت. یعنی بوروکراتها و تکنوکراتها بیش از کارگران حقوق و دستمزد دریافت نمیکنند. در نتیجه، جامعه به سمت از بین رفتن طبقات حرکت میکند. اما در واقع در کشورهای سوسیالیستی نه تنها "دموکراسی کارگری" شکل نگرفت، بلکه جامعۀ بیطبقه نیز ایجاد نشد و به جای آن یک طبقۀ جدید پدید آمد که متشکل بود از همان پرولترهایی که قرار بود پس از یک دوره دیکتاتوریِ کوتاهمدت، کمونیسم را محقق سازند؛ ولی در عمل ترجیح دادند دولت فربه و عظیمی را که به نام دیکتاتوری پرولتاریا برپا کرده بودند، حفظ کنند و خودشان در جایگاه طبقۀ برتر قرار گرفتند... ویرایش شده 6 مرداد توسط حواصیل 1 نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .