شاید

[حواصیل]

 و من فکر میکنم اتفاقی برای تو افتاده ...

شبیه گم شدن خاطرات از خطوط دفترچه...

شبیه اندوه های جوانی در  رویاهای نابالغ

شاید در مسیر خانه ات ...تا محل کار ، لابلای عبور ِ رهگذرانی بی خیال، چشمی مجذوبت کرده با نگاهی گرم ...و خط زدی روی چشم های خسته ام ... و یا .... وقتی باران بهاری ،  زده بر تن خسته ی خیابان...  تو با لبی از خنده لبریز، در حال گریز  ...به میهمانی چتر های  رنگی جذاب رفته ای ... و چتر ساده ی مرا سپرده ای به باد...

شاید در آخرین روز هفته ...یک غروب سرد ...برای  عشقمان گور کنده ای ؟ و در مراسم عزای حس گرممان شعرهای سرد خوانده‌ای! 

چرا مرا ز یاد برده ای؟

دلیل ساده ای برای من بگو...‌

بگو

بگو کدام یاد ؟کدام عشق‌؟‌ تو روزهاست برای من مُرده ای!