حواصیل ارسال شده در 14 اسفند، 2023 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 اسفند، 2023 از خویش بریده بودم ، میخواستند که پیوندم کنند با هزار شاخه ی نافُرم ، با هزار وصله ی ناهمرنگ، فریاد زدم، استغاثه ای رنج آلود، که منم این یک تنِ تنها نیست روحی ست که برید ، انسانی که از خویش رمید، انسان نه فقط یک زن.. قفس های طلایی آوردند، قفس برای پرنده ؟ پرنده ی اسیر ؟... مرده ست ، بالهای مرا بدهید.. .... لحظه های مرا ، روزهای مرا،،، قفل زدند با تحقیر، دهان معترضِ عدالت آلوده را ،،، از خویش بریده ام ، رفته ام از خود ، من یک معبدِ ویرانه ام،،، 1 نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .