آبان

[حواصیل]

وقتی همین قدر بی معنی و کوتاه است روزهای عمر... چرا اینطور سخت عبور میکند،،  میدانی... گاهی آدم دلش میخواهد،  نصف شب توی سرمای ابان ماه از گرمای خانه فرار کند، پالتوی گرمش کافی باشد و یک نفر که تا صبح تمام خیابانها را با او قدم بزند و ازهر دری بگویند و حرف بزنند و میان حرفهاشان مدام تکرار کنند. چه جالب نمیدانستم،،، و معنی اش اگاهی و دانستن باشد ــــ و وقتی خورشید اولین نیزه ش را پرتاب کرد،،، بایک خداحافظ ساده بروند پی روزمرگی هاشان....دلم عجیب برای آن یک نفر تنگ است s...