دادن وعده وعیدهای خیالی به کودکان، چه بلایی سر آنها می‌آورد؟

[Topaz]

دادن وعده وعیدهای خیالی به کودکان، چه بلایی سر آنها می‌آورد؟

 

بسیاری از کودکان برخی از غذاها را دوست دارند و برخی دیگر به خوردن بعضی از غذا رغبتی ندارند؛ این مسئله جزو دغدغه‌های والدین است و به دنبال راهی برای افزایش اشتهای فرزندانشان هستند، کودکان ممکن است غذایی را از نظر رنگ، بو و طعم دوست داشته و بعضی غذا‌های دیگر را دوست نداشته باشند، مخصوصا در سال دوم تولد دوست نداشتن بعضی از غذا‌ها بیشتر ظاهر می‌شود.

 

مادر در سلامت و بیماری کودک باید غذایی را که کودک دوست دارد به او بدهد و از دادن غذا‌هایی که دوست ندارد خودداری کند؛ می‌توانید غذا‌های جدید در کنار غذایی که دوست دارد با حجم کم بدهید تا به غذای جدید علاقمند شود.

 

بعضی از مادران در مواقعی که کودک به علت‌های مختلفی از خوردن غذا مخصوصا هنگام بیماری خودداری می‌کند به او اصرار می‌کنند، وعده و وعید‌ (از جمله دادن جایزه) به او می‌دهند، و بالاخره اگر کودک غذا نخورد عصبانی می‌شوند، اینگونه رفتار‌ها نه فقط کمک نخواهد کرد بلکه کودک را از خوردن غذا باز می‌دارد.

بعضی از مادران به عنوان جایزه شیرینی و شکلات یا پول می‌دهند تا کودک غذایش را بخورد؛ کودک در دفعات بعد غذا نمی‌خورد تا جایزه دیگری دریافت کند، بعضی از مادران کودک را می‌خوابانند و غذا را به داخل دهان او فرو می‌کنند، این در حالیست که کودک ممکن است پس از خوردن غذا استفراغ کند اگر این روش در مورد بعضی از غذا‌ها به دفعات تکرار شود کودک ممکن است تا آخر عمر از خوردن آن غذا خودداری کند.

 

کودک در سن دو سالگی می‌خواهد خودش مستقلا غذا بخورد، اگر مادر با بهانه کثیف شدن لباس‌ها اجازه این کار را ندهد فرزند از غذا خوردن خودداری می‌کند یا غذای کمتری می‌خورد یا اصلا غذا نمی‌خورد.

 

بعضی از مادران زمان کافی برای غذا خوردن کودک در نظر نمی‌گیرند، مادران، کودکی را که مشغول باز‌ی است، ناگهان صدا می‌کنند که به او غذا دهند، این کودک آمادگی برای خوردن غذا ندارد، پدر و مادر باید قبل از آماده کردن غذا، کودک را صدا کنند، دست و صورت او را بشویند و درمورد غذا با او صحبت کنند، حتی از قبل به کودک بگویند که غذای خوب و خوشمزه‌ای برای او تهیه کرده‌اند تا کودک برای غذا خوردن آمادگی پیدا کند.

 

اگر همه فامیل روی صندلی و میز غذا می‌خورند برای کودک هم صندلی تهیه شود که او مانند همه اعضا مسلط به میز غذا باشد؛ هنگام غذا خوردن همه اعضای خانواده باید در مورد غذا مطالب مورد علاقه یکدیگر گفتگو کنند تا زمان غذا خوردن زمان خوش و شادی برای همگی باشد.