مغولان، پس از فتح ایران

[Topaz]

.

مغولان، پس از فتح ایران، هر دستار و دراعه و عبا و عمامه‌پوشی را قاضی و دانشمند می‌دانستند و هر کس را از روی ظاهرش قضاوت می‌کردند بدون آنکه از علم و دانش و آگاهی او اطلاعی داشته باشند.

به همین جهت جهال و بی‌خردان، دراعه و دستار پوشیده و به ملازمت مغولان رفته و خود را به انواع تملق و خدمت و رشوت، نزد ایشان مشهور گردانیدند و قضا و مناصب شرعی به دست گرفتند.

در نتیجه امنیت قضایی از ایران رخت بر بست! عده‌ای روحانی که جز عمامه‌ای بزرگ و ریشی بلند، سرمایه‌ای نداشتند، از جهل و بی‌خبری سران مغول استفاده کرده و بر مناصب قضایی و روحانی مملکت تکیه زدند و انواع ستم‌ها را در حق این مردم روا داشتند.

بعد از آن بود که جان و مال و ناموس مردم در دست این نااهلان که سردمداران مغول را شیفته خود ساخته بودند، افتاد و اخلاقیات در جامعه به پستی گرایید و ظلم و جور و فساد بیداد نمود.

منبع
تاریخ مبارک غازانی ص 238، رشیدالدین عمادالدوله ابوالخیر