۲۰سال بعد....

[Elnaz]

بعضی وقت ها فکر میکنم زندگی مانند یک فیلم است یکدفعه روی صفحه ی نمایش آن سیاه میشود ،

و یک متن کوتاه نمایان میشود: “بیست سال بعد”

شاید فکر کنید در سفر به آینده بیشتر افراد زندگی خوش و خرمی خواهند داشت

ولی تصور کنید که ممکن است اینگونه نباشد ،

ممکن است بعد از گذشت ۲۰ سال با اسراف و مصرف نادرست منابع انرژی و آب حالا در ۲۰ سال آینده زندگی به مراتب سخت شده باشد ،

مردم به خاطر کمبود های آب ، برق ، نفت زندگی سختی داشته باشند.

و از همه بدتر مردم مسئولیت کارهایی را که کرده اند را نمیپذیرند،

از جمله کار هایی چون ، نداشتن آب ،تمام شدن انرژی و نعمت های خدا دادی ،خسارت های شهری…

بیشتر که فکر میکنم کمی میترسم . اما اگر راستش را بخواهید همه مقصریم،

تک تک مردم دنیا فرقی نمیکند سفید باشیم یا سیاه عرب باشیم یا عجم همه مقصریم

من ، تو ، هر چقدرم انکار کنیم همه مقصریم .

و تازه این اخر ماجرا نیست ، سخت ترین قسمت ماجرا در آینده این است که کودکانمان از ما خواهند پرسید :

چرا زمین اینگونه است؟

آیازمانی آب فراوان بوده است؟

یعنی ما ایرانیان انرژی هایی طبیعی چون معادن ، آبشارها،چاه های نفت خیز،شهر هایی آباد و زیبا داشته ایم

که مردم جهان به داشتن انها غبطه می خوردند؟

پس چرا شما درست استفاده و مصرف نکرده اید؟

اما بیایید کمی مثبت تر فکر کنیم و با اینبار با امید بیشتری به آینده سفر کنیم .

دوستان عزیز لطفا چشمتان را با سه شماره من ببندید. ….

اینبار هم به بیست سال بعد امده ایم.  اینجا از همه رنگ و نقش و طرح میتوان دید .

مردمان مهربان و خوش زبان هستند.

آب فراوان و نعمت هایمان ده برابر شده است.

مصرف انرژی ها نوین مثل انرژی آفتابی جایگزین مصرف نفت و گاز و بنزین شده .

کودکانمان بخاطر امانت داری از ما تشکر میکند .

و زندگی با کار و تلاش و پیشرفت علمی که نتیجه سعی گذشتگان بوده است بسیار بهتر و راحت تر و زیبا تر شده است .

اری دوستان من سرنوشت در دستان شماست.

همان دستانی که به آنها خیره شده اید.با همین دستان میتوانید اینده را از این رو به آن رو کنید.

ولی واقعا بیست سال دگر چگونه است؟

[نیلوفرآبی]

8 دقیقه قبل، Niloofar گفته است:

بی نظیر بود عزیز دلم هزاران لایک❤❤

قشنگ بود عزیزم. من لایکم باز بازی در آورد میگه محدودی♥

[Elnaz]

فدای دوستان گلم..بی نظریید

[Narsis]

1 ساعت قبل، الناز۳۳ گفته است:

بعضی وقت ها فکر میکنم زندگی مانند یک فیلم است یکدفعه روی صفحه ی نمایش آن سیاه میشود ،

و یک متن کوتاه نمایان میشود: “بیست سال بعد”

شاید فکر کنید در سفر به آینده بیشتر افراد زندگی خوش و خرمی خواهند داشت

ولی تصور کنید که ممکن است اینگونه نباشد ،

ممکن است بعد از گذشت ۲۰ سال با اسراف و مصرف نادرست منابع انرژی و آب حالا در ۲۰ سال آینده زندگی به مراتب سخت شده باشد ،

مردم به خاطر کمبود های آب ، برق ، نفت زندگی سختی داشته باشند.

و از همه بدتر مردم مسئولیت کارهایی را که کرده اند را نمیپذیرند،

از جمله کار هایی چون ، نداشتن آب ،تمام شدن انرژی و نعمت های خدا دادی ،خسارت های شهری…

بیشتر که فکر میکنم کمی میترسم . اما اگر راستش را بخواهید همه مقصریم،

تک تک مردم دنیا فرقی نمیکند سفید باشیم یا سیاه عرب باشیم یا عجم همه مقصریم

من ، تو ، هر چقدرم انکار کنیم همه مقصریم .

و تازه این اخر ماجرا نیست ، سخت ترین قسمت ماجرا در آینده این است که کودکانمان از ما خواهند پرسید :

چرا زمین اینگونه است؟

آیازمانی آب فراوان بوده است؟

یعنی ما ایرانیان انرژی هایی طبیعی چون معادن ، آبشارها،چاه های نفت خیز،شهر هایی آباد و زیبا داشته ایم

که مردم جهان به داشتن انها غبطه می خوردند؟

پس چرا شما درست استفاده و مصرف نکرده اید؟

اما بیایید کمی مثبت تر فکر کنیم و با اینبار با امید بیشتری به آینده سفر کنیم .

دوستان عزیز لطفا چشمتان را با سه شماره من ببندید. ….

اینبار هم به بیست سال بعد امده ایم.  اینجا از همه رنگ و نقش و طرح میتوان دید .

مردمان مهربان و خوش زبان هستند.

آب فراوان و نعمت هایمان ده برابر شده است.

مصرف انرژی ها نوین مثل انرژی آفتابی جایگزین مصرف نفت و گاز و بنزین شده .

کودکانمان بخاطر امانت داری از ما تشکر میکند .

و زندگی با کار و تلاش و پیشرفت علمی که نتیجه سعی گذشتگان بوده است بسیار بهتر و راحت تر و زیبا تر شده است .

اری دوستان من سرنوشت در دستان شماست.

همان دستانی که به آنها خیره شده اید.با همین دستان میتوانید اینده را از این رو به آن رو کنید.

ولی واقعا بیست سال دگر چگونه است؟

 امید که ۲۰ سال دیگه همه جا ابادی و گلستان باشه و ادما توی رفاه و اسایش و غرق در نعمت های الهی باشن