Amin ارسال شده در 22 مهر، 2022 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 مهر، 2022 فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری مشهور به شیخ عطّار نیشابوری (۱۱۴۶م/۵۴۰ق – ۱۲۲۱م/۶۱۸ق) یکی از عارفان، صوفیان و شاعران ایرانی سترگ و بلندنام ادبیات فارسی در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. فریدالدین عطّار نیشابوری تندیس عطار نیشابوری در روبروی آرامگاه وی در نیشابور زادهٔ سال ۵۴۰ هجری ۱۱۴۶ میلادی نیشابور درگذشت ۶۱۸ هجری قمری ۱۲۲۱ میلادی شادیاخ(نیشابور) آرامگاه آرامگاه عطار نیشابوری محل زندگی نیشابور ملیت ایرانی پیشه شاعر، نویسنده، عارف، صوفی سال‌های فعالیت قرن ششم و سال‌های نخستین قرن هفتم هجری قمری آثار الهی‌نامه، اسرارنامه، مصیبت‌نامه، تذکرةالاولیا، منطق‌الطیر، جواهرنامه، خسرونامه، مختارنامه، مظهرةالعجایب، پندنامه، اشترنامه، نزهةالحجاب، بیان‌الارشاد،سی‌فصل، بلبل‌نامه، هیلاج‌نامه،وصلت‌نامه سبک مثنوی، نثر، غزل، رباعیات عنوان شیخ عطار دوره حکومت‌های سلطان سنجر سلطان محمد خوارزم‌شاه دین اسلام،سنی عطار در سال ۵۴۰ هجری قمری در نیشابور زاده شد و در ۶۱۸ هجری قمری به هنگام حملهٔ مغول به قتل رسید.[۱] 1 نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .