دل نوشته ... احساس بیگانگی

[Black_wolf]

در من احساس تنهایی زیرمجموعه‌ای از احساس بیگانگی‌هامه.

در هر زمان و مکانی که خودم رو بیگانه پیدا کنم،

احساس تنهایی می‌کنم.

این تصنیفِ آقای شجریان هم بخشی از وجود منه که تنها مونده.

بخشی که تو جایی که متولد شدم، تو شجریانا و افتخاریای ضبط ناسیونال جا موند.

لذا گوش دادن بهش بهم حس بیگانگی می‌ده، احساسی که بدون این آهنگ،

حسِ غریبی نیست برام. ‏احساس بیگانگی با همه‌کس، با همه‌جا، با همه‌چیز.

حسِ تعلق نداشتن به هیچ‌کجا و هیچ‌کس.

موندم بی‌وطن، انگار یک نقطه‌ی شناورِ معلق در فضام که نمی‌دونه به کجا خودش رو وصل کنه و به کدوم کلمه بچسبه تا دووم بیاره.
آخر سر هم که متاسفانه نه فروغ روی مهی که فروزد محفل من،

نه هم‌زبان درد آگاهی که ناله‌ای خَرد با آهی.
و درسته آقای شجریان. وای از این بی‌هم‌رازی.