تخت جمشید-_-

[حسین138]

 

در شاهنامه فردوسی آمده است:
جمشید پادشاهی عادل و زیبا رو بود که نوروز را بر پا داشت و هفتصد سال بر ایران پادشاهی کرد. اورنگ یا تخت شاهی او چنان بزرگ بود که دیوان به دوش می‌کشیدند.
صدها سال مردمی که از نزدیکی خرابه‌های "پارسه" عبور می‌کردند، تصاویر حکاکی شده بر تخت شاهی را می دیدند که روی دست مردم بلند شده است و از آنجا که نمی توانستند خط میخی کتیبه های حک شده روی سنگ ها را بخوانند،پنداشتند که این همان اورنگ جمشید است که فردوسی در شاهنامه خود از آن یاد کرده است.

به همین خاطر آنجا را "تخت جمشید" نام نهادند.