نقش -_-

[حسین138]

عشق یعنی به جهان با تومدارابکنم
زندگی را به نفس های تو سر پابکنم

لحظه را برجهت عشق توپیونددهم
درد را با تو و عشق تو مداوا بکنم

رنگ‌ تقویم دلم را بنویسم با عشق
قلمم  را به دم عشق تو مهیا  بکنم

روزوشب نگذرم ازمرزخیالت، باید
صحنه ی دلبری عشق تو احیا بکنم

روی پاهای تصور به زمین تکیه زدم
برفتم تا لب ایوان که تو تماشا بکنم؛

بهترین معجزه خوب خدایی بخودم
گم شدن های دلم را به تو پیدا بکنم

بشکنم قفل سکوتی که جهان داده بمن
موی فرهاد را به تصویر تو  زیبا  بکنم

بکشم نقش تو را واژه به آتش بکشم
تا خودم  را که باز با تو شیدا بکنم

بنویسم به هر آنجا که تو را می بیند
عشق یعنی همه از عشق تو مآوا بکنم

نفسم را بدهم تا تو نفس باشی و بس
روز را  در هوس  روی  تو  فردا  بکنم

خط زنم دفتراحساس جهان را و فقط
همه جا  حادثه ی چشم تو  معنا بکنم

خواب بیداری من عطرنفس های تو دارد
عشق این است که من یاد توهرجابکنم

قدم و فکر و قلم را بزدم در ره عشق
بشوم موج و دلم  چو تو دریا بکنم