داستان کوتـاه ارزش ساعت•••📘🖍

[نیلوفرآبی]

*مادرى  قبل از فوتش به دختر خود گفت: این ساعت را مادر بزرگت به من هدیه داده است ، تقریبا ۲۰۰ سال از عمرش می‌گذرد. پیش از اینکه به تو هدیه بدهم ، به فروشگاه جواهرات برو و بپرس که آن را چه مقدار می‌خرند.دختر  به جواهر فروشی رفت و برگشت به مادرش  گفت: صد و پنجاه هزار تومان قیمت دادند.*

*مادرش  گفت: به بازار کهنه فروشان برو ،  دختر  رفت و برگشت و به  مادرش گفت:*

*ده هزار تومان قیمت کردند و گفتند بسیار پوسیده شده است.
مادر  از  دحترش خواست به موزه برود و ساعت را نشان دهد.*

*دختر به موزه رفت و برگشت و به  مادرش گفت:*

*مسئول موزه گفت که پانصد میلیون تومان این ساعت را می‌خرد و گفت موزه من این نوع ساعت را کم دارد و آن را در جمع اشیای قیمتی موزه می‌گذارد.*

*مادر  گفت: می‌خواستم این را بدانی که ،  جاهای مناسب ارزش تو را می‌دانند. هرگز خود را در جاهای نامناسبت جستجو مکن و اگر ارزشت را هم پیدا نکردی خشمگین نشو. کسانی که برایت ارزش قائل می‌شوند ، از تو قدردانی می‌کنند. در جاهایی که کسی ارزشت را نمی‌داند حضور نداشته باش ؛ ارزش خودت را بدان!*