غزل حسرت...!

[حسین138]

شب توفان بلا زفت و به دریا نزدیک

زنگ خون بر افق روشن فردا نزدیم

مردگان را نفس روح خدا جان می داد

دست معلول یه دامان مسیحا نزدیم

آن چنان مشغله عقل،جنون از ما بود

که سری هم به سر پرده لیلا نزدیم

(همین زنجیر تا صبح)غ کافی