کاش از انگشت های دستمان یاد می گرفتیم یکی کوچک، یکی بزرگ یکی بلند و یکی کوتاه یکی قوی تر و یکی ضعیف تر اما هیچکدام دیگری را مسخره نمیکند
هیچکدام دیگری را له نمیکند و هیچکدام برای دیگری تعظیم نمیکند
آنها کنار هم یک دست میشوند و کار میکنند
چرا ما انسانها اگر از کسی بالاتر بودیم، لهش میکنیم
و اگر از کسی پایینتر بودیم او را میپرستیم
شاید بخاطر همینکه یادمان باشد
نه کسی بنده ماست نه کسی خدای ما
آری، باید باهم باشیم
و کنار هم آنگاه لذت یک دست بودن را میفهمیم