ШHłTΞ ШФŁŦ ارسال شده در 26 آذر، 2022 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 آذر، 2022 گذری بر زندگی ادیب صابر ادیب صابر ملقب به شهاب الدین ، فرزند اسماعیل ترمزی مشهور به ادیب صابر از شاعران قوی مایه سده ششم هجری اصالتش از شهر ترمذ واقع در شمال بلخ بود ولی بیشتر ایام را در مرو و بلخ و خوارزم گذرانید در اشعارش گاهی صابر و گاهی ادیب تخلص می کند. *** *** شعر صابر ز بحر خاطر و طبع /// غصه در و رشک مرجان است اینک ادیب از سر اخلاص و اعتقاد /// با انکه نیست صنعت او شعر و شاعری *** *** از گفته او چنین بر می آید که جز شاعری سمت دیگری نیز داشته است . ادیب صابر از سخنسرایان و استادان بزرگ عصر خود شمرده می شد و در دربار سنجر سلجوقی بسیار گرامی بود گویند سلطان سنجر اورا به خوارزم فرستاد تا در ظاهر علاء الدوله اتسز خوارزمشاه را مدح کند ولی در باطن از چگونگی کار اتسز ف سنجر را آگاه سازد در این هنگام اتز دو نفر را برای کشتن سنجر نهانی به مرو روانه ساخت. ادیب صابر از روی اخلاص و ارادتی که نسبت به سنجر داشت صورت واقعه را به وسیله پیر زنی به سلطان گزارش داد. سنجر آن دونفر را گرفته کشت . چون استز از این گزارش مطلع گردید به انتقام خون انها دست و پای ادیب را بسته به جیحون انداخت در حدود سال ۵۲۲ – ۵۳۸ هجری *** از شعرای معاصر وی : انوری امیر معزی مسعود سعد سلمان خاقانی شروانی سنایی و دیگران را میتوان نام برد *** برخی گویندگان او را به استادی ستوده اند رشید و طواط نخست با ادیب رابطه نزدیکی داشت ولی بعد او را هجو گفته است- ادیب در قصیده سرایی دستی قوی دارد و در این فن بیشتر از شیوه فرخی پیروی می کند دیوان اشعار وی با بیش از شش هزار بیت چاپ شده و در دسترس است. نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .