سعدی

[selvam]

درخت، غنچه برآورد و بلبلان مستند

جهان جوان شد و یاران به عیش بنشستند

بساط سبزه لگد کوب شد به پای نشاط

ز بس که عارف و عامی ،به رقص بر جستند

دو دوست قدر شناسند عهد صحبت را

که مدّتی ببریدند و باز پیوستند

به در نمی رود از خانگه یکی هشیار

که پیش شحنه بگوید که صوفیان مستند

یکی درخت گل اندر میان خانه ماست

که سرو های چمن پیش قامتش پستند

اگر جهان همه دشمن شود به دولت دوست

خبرندارم از ایشان که درجهان هستند

مثال راکب دریاست ،کشته عشق

به ترک بار بگفتند و خویشتن رستند