عشق قداست دارد&

[حسین138]

مرد آنست كه در عشق صداقت دارد
در رهِ منزلِ ليلاش، شهامت دارد

مرد آنست كه در قهر وُ جدايي حتّي
از عزيزش همه جا قصدِ حمايت دارد

مرد آنست كه وقتي دلِ او درگير است
در نه گفتن به هوس، دستِ صراحت دارد


مرد آنست كه وقتي گُلِ او غمگين است
در به رقص آورِيَش، سازِ درايت دارد

مرد آنست كه حتّي جسدِ بي جانش
با رقيبان سرِ معشوق، رقابت دارد

"اي كه از كوچه معشوقه ما ميگذري"
چشم درويش بكن عشق، قداست دارد⁩

 

[رامین۴۳]

عِشق (از ریشه ی کلمه ی اوستای ایشکا) یا دل‌دادِگی حسی است که به معنای دوست داشتن فرد یا چیزی است.

در گذشته تصور می‌شد که واژهٔ عشق ریشهٔ عربی دارد؛ ولی عربی و عبری هر دو از خانوادهٔ زبان‌های سامی‌اند، و واژه‌های ریشه‌دار سامی همواره در هر دو زبان عربی و عبری معنی‌های یکسان دارند؛ و عجیب است که واژهٔ «عشق» همتای عبری ندارد و واژه‌ای که در عبری برای عشق به کار می‌رود اَحَو (ahav) است که با عربی حَبَّ (habba) هم خانواده‌است؛ ولی دیدگاه جدید پژوهشگران این است که واژهٔ «عشق» از iška اوستایی به معنی خواست، خواهش و گرایش ریشه می‌گیرد که آن نیز با واژهٔ اوستایی iš به معنی «خواستن، گراییدن، آرزو کردن و جستجو کردن» پیوند دارد.