رفتی ...

[cheshme]

وقتی کنارم بودی انقدر تو خوشی با تو بودن غرق بودم ک گاهی پیش خودم فکر می کردم چی ممکنه منو از تو دور کنه؟ ... انقدر تو تمام لحظاتم حضور داشتی و انقدر پر بودم از تو ک فکرشم نمی کردم ی شب مثل تمام شبایی ک نیستی ... مثل امشب ... دلم از نداشتنت خالی شه و حس کنم هیچم ...

بغض دیگه فقط توی گلوم نیست، تو بند بند وجودمه ... و قلبم انقدر سرش رو ب دیوار سینم کوبیده ک دیگه نای تپیدن نداره ... 

کی قراره ب زندگی برگردم ... کی قراره دوباره جون بگیرم وقتی تو تمام زندگی من بودی ... تو نفسم ... عمرم ... روحم ... قلبم ... و همه چیز من و حتی خود من بودی و رفتی ... 

 

 

[Reza]

تلخ، پاک و مهربانانه... مثل خودت

[Black white]

قشنگ مینویسی زلال چشمه

امروز داشتم به عشق فکر میکردم...

تو این دنیا و زندگی ،کسی رو میشناسی از فرزند عزیزتر؟...فکر می‌کنم نباشه .
ولی گاهی خشم میگیری،عصبانی میشی،ناراحت میشی،دلت میشکنه،حتی نا امید میشی ازش...ولی فقط کافیه وقتی خوابه چشمت بهش بیفته.انگار عالم و آدم وایمیسته که تو فقط نگاش میکنی...انگار قشنگ ترین تصویر ممکن رو میبینی...دوست داری ببوسیش ...بوش کنی ،نزدیک ترین جای ممکن به قلبت نگهش داری و صدای نفسهاشو بشنوی..براش آرزوی آرامش میکنی...آرزوی حال خوب ...آرزوی خنده واقعی رو لباش...و آرزوی پرواز.‌‌‌‌...ممکنه... عشق... و عاشق شدن هم همچین حسی باشه؟!...

[cheshme]

31 دقیقه قبل، Black white گفته است:

قشنگ مینویسی زلال چشمه

امروز داشتم به عشق فکر میکردم...

تو این دنیا و زندگی ،کسی رو میشناسی از فرزند عزیزتر؟...فکر می‌کنم نباشه .
ولی گاهی خشم میگیری،عصبانی میشی،ناراحت میشی،دلت میشکنه،حتی نا امید میشی ازش...ولی فقط کافیه وقتی خوابه چشمت بهش بیفته.انگار عالم و آدم وایمیسته که تو فقط نگاش میکنی...انگار قشنگ ترین تصویر ممکن رو میبینی...دوست داری ببوسیش ...بوش کنی ،نزدیک ترین جای ممکن به قلبت نگهش داری و صدای نفسهاشو بشنوی..براش آرزوی آرامش میکنی...آرزوی حال خوب ...آرزوی خنده واقعی رو لباش...و آرزوی پرواز.‌‌‌‌...ممکنه... عشق... و عاشق شدن هم همچین حسی باشه؟!...

فرزند بخشی از وجود و روح و روان توعه ... تکه ای از تو ... چکیده ای از تو ... رونوشتی از تو ...

اما عشق خود توعه ... 

[Black white]

خودِ تو...قشنگه و کلی جای تفکر داره...مرسی گل

[alireza4477]

عشق جاذبه ای شیرین است که خداوند در نهاد آدمی نهاده تا از وجودش لذت ببرد و شکر خدای بنماید.عشق به خدا عشق به فرزند عشق به همنوع عشق یار عشق به...اینها هنه یکی هستند و هیچ تفاوتی باهم ندارند یکی عاشق خواندن کتاب است یکی عاشق دلبز یکی... این موهبت لذت بردن اینچنینی عشق است و آن نشات گرفته از ذات اقدس اله است.زیراکه از روح خود در انسان دمید و انسان روحش خدایی است و نفخت فیه من روحی و سپس به خودش آفرین گفت و احسن الخالقین خود را خواند.شکر او آوریم و سر به سجده بگذاریم که چنین خالق زیبایی داریم که عشق را در درونمان نهاد تا دنیا را با همه مشکلاتش طور دیگر نظاره کنیم .