آموختیم...

[Black white]

ما ز هر صاحب دلی
یک رشته فن آموختیم

عشق از لیلی و
صبر از کوه کن آموختیم

گریه از مرغ سحر،
خودسوزی از پروانه ها

صد سرا ویرانه شد،
تا ساختن آموختیم!

[poone banoo]

همیشه یکی از بزرگترین تلنگرای زندگی ترس از دست دادنه.. یهویی به خودت میای میبینی حواست به همه چی بوده جز اون چیزی یا کسی  که باید حواست بهش میبوده..

ترسیدم .. ترسیدم که از دستت بدم رفیق.. ببخش که حواسم بهت نبود..ببخش که بد بودم ببخش که نبودم اون روزایی که باید باشم به حکم معرفت به حکم جبران روزایی که غصه مو خوردی.. تو رفیق روزای بد و خوب منی.. هیچوقت ندیدمت کنارت ننشستم ولی همیشه هوامو داشتی سرم به خدا پیشت پایینه .. هر کاری که حالتو خوب میکنه انجام بده ولی اگه دلت تونست بدیا و حواس پرتیا و بی معرفتیای منو ببخشه ترکم نکن خب؟

[Black white]

این چه حرفیه عزیزمن،تو رو تازه پیدا کردم،خودتم بخوای من نمیزارم بری...

تو فقط باش،ان شالله هر جا که هستی و هر شرایطی حال دلت عالی باشه.

میدونی که چقد برام عزیزی

[poone banoo]

در ۱۴۰۳/۶/۲۷ در 05:18، Black white گفته است:

این چه حرفیه عزیزمن،تو رو تازه پیدا کردم،خودتم بخوای من نمیزارم بری...

تو فقط باش،ان شالله هر جا که هستی و هر شرایطی حال دلت عالی باشه.

میدونی که چقد برام عزیزی