زندگی مشترک

[تهمینه]

زندگی مشترک

ازدواج یعنی اغاز زندگی دو زوج ( مرد و زن ). دو زوجی که قرار است زندگی مشترک را اغاز کنند و تا پایان عمر تداوم یابد.

زندگی مشترک نیازمند عشق است. عشق یعنی دوست داشتن از عمق وجود و ایثار و از خودگذشتگی. عشق یک طرفه نیست بلکه دو طرف دارد یکی عاشق و دیگری معشوق. زن و مرد عاشق و معشوق یکدیگرند. مرد عاشق همسرش و زن معشوق شوهرش، زن عاشق شوهرش و مرد معشوق همسرش.
" مرد عاشق زن معشوق، زن عاشق مرد معشوق." اگر چنین شد زندگی عاشقانه می شود.

درک و فهم این موضوع بسیار مهم است.
دو نفر از دو خانواده متفاوت با دو نوع نگرش، باور، ، فرهنگ، خلقیات، تفکرات، منش، اداب، هنجار، ارزوها و رؤیاها، اهداف ، و ... زندگی مشترک را اغاز می کنند. اگر این مسئله را خوب نفهمند و حلاجی و تحلیل نکنند با چالش هایی مواجه خواهند شد که حل و فصل انها؛ بسادگی امکان پذیر نخواهد بود.

داشتن حساسیت های ویژه، عصبیت ( قومی، تاریخی، مذهبی و ... )،  ظرفیت تحمل، مدیریت زبان و رفتار، مدیریت زمان، تدبیر به موقع، تسلط و مهار ذهن، پرهیز از اوهام و خرافات، خودرایی و خود مداری، و ... امری طبیعی است اما می توان با اگاهی و مدیریت، تمرین و افزایش ظرفیت تحمل نقش ان را در اثرگذاری منفی کم کرد و کاهش داد.

زندگی و زندگی مشترک را از سه منظر می توان دید:
1. زندگی جنگ است. 2. زندگی عشق است. 3. زندگی ترکیبی از عشق و جنگ است اما عشق اولی و محور است. 4. زندگی ترکیبی از جنگ و عشق است اما جنگ اولی و محور است.

1. زندگی جنگ است و جانا بهر جنگ اماده شو.
منظور از جنگ؛ جنگ و نبرد با همنوع نیست چرا که همنوع مانند تو انسان است و بمثابه انسان بودن با تو برابر است. اگرچه برای انسان شدن باید تلاش کنیم.

منظور از جنگ در زندگی مشترک؛ نبرد با شریک زندگی نیست بلکه مبارزه با مشکلات و ناملایمات است. مبارزه برای حذف و طرد نامهربانی ها و رنج هاست. لذت بردن از زندگی با شریک، که در ساحتِ عشق به منزلهِ دو یاری که عاشق و معشوق یکدیگرند.

2. زندگی عشق است و جانا بهر عشق اماده شو.
وقتی انسان زندگی را عشق بداند و رابطه خود با همسرش را بر مبنای عشق تعریف و توصیف نماید. قطعا" از زندگی لذت خواهد برد. دیگر حساسیت های ویژه، ناملایمات زندگی عامل برافروختگی و عصبانیت نمی شود. طرفیت تحمل بالا می رود از خودگذشتگی جان می گیرد و تفاوت پذیری مایهِ ارامش می شود تا انسان در زندگی مشترک؛ لذت ببرد و لذت زندگی را به همسرش عطا کند.

اری زندگی مشترک؛ نیازمند عشق است. عشقی که زاییده و بالنده می شود، فربه و فربه تر می شود.