مقایسه سالم و مقایسه ناسالم

[تهمینه]

یک مقایسه سالم داریم و یک مقایسه ناسالم.

مقایسه ناسالم اونه که ارزش خودتون رو با ارزش دیگران مقایسه کنید و مبنای این مقایسه رو دستاوردهاتون قرار بدید.

من هیچی نشدم چون ۲۹ سالمه و کارِ خوب ندارم. 

خجالت بکشین از اینکه در ۳۵ سالگی تازه میخواهین برین دانشگاه.

از دست خودتون عصبانی باشین که چرا رییستون ده سال ازتون کوچکتره.

معذب باشین که همه هیکلشون از شما بهتره.

مقایسه سالم اینه که به جای مقایسه ارزش خودتون با ارزش دیگران سیستمها و روشهای خودتون رو با سیستمها و روشهای دیگری مقایسه کنید و مبنای مقایسه رو دستاوردهای خودتون و اونها بگذارید.

به جای احساس خجالت در مورد مدرک ببینید:
آیا حمایت خانواده یا امکانات مالی مساوی بوده؟ (سیستم) آیا شما وقت رو مثل هم استفاده کردید؟ (روش) زمانی که اون آدم مشغول مدرک بوده شما چکار میکردید؟(سیستم و روش) و کسانی که مدرک با نمرات بالا میگیرن و سریع توی کار پیشرفت میکنند چه روشهایی داشتن که شما نداشتین؟ (روش)

مقایسه منفی برای همه پیش میاد. برای همه.

من یک همکاری دارم که خیلی کارش خوبه. دقتش به جزییات بالاست، عملیاتی فکر میکنه و کار سریع از زیر دستش جمع میشه. 

من خودم توصیه‌اش کردم به رییسم. خودم قانعش کردم بیاد تیم ما. با این حال همین هفته پیش وقتی با سرعت - به دلیل ضیق وقت - یک موضوعی رو جمع کرد که کلا در حوزه وظیفه من بود واقعا حالم بد شد. آدم منگ میشه اینجور وقتها.

مهمترین کلیدی که من بلدم که بتونین نمایشنامه در حال اجرا در ذهنتون رو از مقایسه منفی به مقایسه مثبت تبدیل کنید استفاده از حس کنجکاویه.

به جای : همه از من جلوترند و مدرک دارند
بگین: جدا چطور شده که همه از من جلوترند و مدرک دارند؟

به جای: خوش به حال هرکس هیکلش خوبه
بگین: کنجکاوم برم ببینم چطوریه که بعضیها انقدر نتایج متفاوت میگیریم.

به جای: همکارم همه کارهای منو انجام داد. الان رییسم میفهمه.
بگین: راستی چطور کار میکنه که میتونه انقدر سریع و دقیق باشه؟ 

به جای: فلانی عقده‌ایه. آدم بیخودیه.
بگین: واقعا کنجکاوم بدونم چی میشه که آدم این رفتار رو انتخاب میکنه. 

و بعد مثل یک دانشمند برین دنبال حس کنجکاویتون.