حافظ

Mohsen Shz · 18 آبان، 2022

نصيحتي کنمت بشنو و بهانه مگير
هر آن چه ناصح مشفق بگويدت بپذير

ز وصل روي جوانان تمتعي بردار
که در کمينگه عمر است مکر عالم پير

نعيم هر دو جهان پيش عاشقان بجوي
که اين متاع قليل است و آن عطاي کثير

معاشري خوش و رودي بساز مي خواهم
که درد خويش بگويم به ناله بم و زير

بر آن سرم که ننوشم مي و گنه نکنم
اگر موافق تدبير من شود تقدير

چو قسمت ازلي بي حضور ما کردند
گر اندکي نه به وفق رضاست خرده مگير

چو لاله در قدحم ريز ساقيا مي و مشک
که نقش خال نگارم نمي رود ز ضمير

بيار ساغر در خوشاب اي ساقي
حسود گو کرم آصفي ببين و بمير

به عزم توبه نهادم قدح ز کف صد بار
ولي کرشمه ساقي نمي کند تقصير

مي دوساله و محبوب چارده ساله
همين بس است مرا صحبت صغير و کبير

دل رميده ما را که پيش مي گيرد
خبر دهيد به مجنون خسته از زنجير

حديث توبه در اين بزمگه مگو حافظ
که ساقيان کمان ابرويت زنند به تير

اشعار حافظ:

ارسال های توصیه شده