مرگ، مرگ، مرگ

[Black_wolf]

مرگ، مرگ، مرگ
ما را به خوابخانه ی خاموش خویش
خواند.
دیگر بس است مرثیه دیگر بس است گریه و زاری
ما خسته ایم، آخر
ما خوابمان می آید دیگر.
ما را به حال خود بگذارید.
اینجا سرای سرد سکوت است،
ما موجهای خامشِ آرامشیم.
با صخره های تیره ترین کوری و کری
پوشانده اند سخت چشم و گوش روزنه ها را...