از بنِ جان

[Black_wolf]

از بنِ جان

ای به رقص آمده با صد دف و نی در جانم
دف و نی چیست مَنَت کف زده می رقصانم

این همه عشوه ی اندیشه ی رقصانِ من است
سر و گردن به تماشایِ که می گردانم

ناله آموختمش از نفسِ خویش چو نای
این عجب بین که ز نالیدنِ او نالانم

سایه ی دستِ من افتاده بر این پرده و من
باز از بازیِ بازیچه ی خود حیرانم

در نهانخانه ی جان جای گرفته ست چنان
که به دل می گذرد گاه که من خود آنم

گفتم این کیست که پیوسته مرا می خواند
خنده زد از بنِ جانم که منم، ایرانم

گفتم ای جان و جهان، چشم و چراغِ دلِ من
من همان عاشقِ دیرینه ی جان افشانم
 
به هوایِ تو جهان گِردِ سرم می گردد
ورنه دور از تو همین سایه ی سرگردانم

[Elnaz]

Like