آشنایی با انواع کفش ورزشی و انتخاب کفش مناسب ورزش

[تهمینه]

پوشیدن کفش مناسب در هر ورزشی بسیار حائز اهمیت است. تطبیق نوع پای شما با کفش ورزشیتان باعث بهتر شدن تناسب و عملکرد در شما خواهد شد. یافتن مناسب‌ترین کفش ورزشی از بین طیف متنوع و گیج‌کننده‌ای از کفش‌های ورزشی موجود در بازار، می‌تواند کاری مشکل باشد. با این‌ وجود، انتخاب یک جفت کفش مناسب برای دویدن، پیاده‌روی و دیگر فعالیت‌های ورزشی برای پیشگیری از بروز درد ساق پا، درد پاشنه پا و دیگر مشکلات بسیار مهم است. پوشیدن کفش مناسب می‌تواند میزان عملکردتان را بهبود ببخشد.

انواع کفش ورزشی

---

کفش دوندگی

کفش‌های مخصوص دوندگی به‌ راحتی در همه‌ی فروشگاه‌های کفش ورزشی یافت می‌شوند. این کفش‌ها برای فعالیت‌های ورزشی که بر مبنای دویدن هستند مانند آهسته دویدن، دویدن در مسافت کوتاه و غیره مفید هستند. این کفش‌ها به خاطر میزان راحتی بی‌همتا و کیفیت ضربه‌ گیریشان به کسانی که فعالیت ورزشی دارند توصیه می‌شوند. یک جفت کفش دوندگی مناسب همچنین می‌تواند به کاهش احتمال آسیب‌دیدگی‌ها، رگ به رگ شدن پا، پارگی یا آسیب به تاندون‌ها، شکستگی‌ها و دیگر علائم خطرناک ناشی از انجام فعالیت‌های غلط و مفرط با پا کمک کند.

کفش باشگاهی

کفش‌های باشگاهی که به نام کراس ترینر (cross trainers) یا اسنیکر نیز شناخته می‌شوند، محبوبیت گسترده و رو به افزونی در میان ورزشکاران جوان و باتجربه دارند. دلیل محبوبیت این کفش‌ها، تنوع کاربرد و تطبیق‌پذیری بی‌نظیرشان می‌باشد. امروزه ورزشکاران، بیشتر و بیشتر به سمت خرید این نوع کفش‌ها رو می‌آورند زیرا با این کفش‌ها می‌توانند در بیش از یک نوع فعالیت ورزشی و تمرین بدنی شرکت کنند. یک جفت کفش باشگاهی مناسب می‌تواند ویژگی‌های گوناگونی را با هم داشته باشد که ورزشکار را قادر می‌سازد تا به انجام فعالیت‌های ورزشی و بدنی مختلفی بپردازد. اگر تمایل به انجام چند تمرین بدنی با هم را دارید و می‌خواهید ورزش‌های مختلفی انجام دهید، کفش‌های باشگاهی می‌توانند بهترین گزینه برای شما باشند.

کفش تنیس

کفش‌های تنیس دارای یک طراحی به خصوصی هستند که به حرکات از پهلو و انتقال ناگهانی وزن که بازیکنان در هنگام بازی ناچار به انجام آن‌ها می‌باشند، کمک می‌کند. اگر علاقه‌مند به ورزش تنیس و یادگیری این ورزش هستید، می‌بایست کفش‌هایی با بهترین کیفیت خریداری کنید. یک کفش تنیس خوب باید استحکام و انعطاف‌پذیری خوبی داشته باشند تا به حرکات عقب و جلو رفتن ناگهانی کمک کند. همچنین این کفش‌ها، باید تمایل کمتری برای ضربه‌گیری داشته باشند. کفش‌های تنیس را می‌توان برای فعالیت‌های ورزشی که شامل دوندگی یا پیاده‌روی می‌شوند نیز استفاده کرد، زیرا کفی نرم و بالشتک ابری روی آن‌ها راحتی مورد نیاز برای انجام این فعالیت‌ها را فراهم می‌آورد.

کفش پیاده‌روی

کفی کفش‌های پیاده‌روی یا کوه‌پیمایی برای گذشتن از نواحی صخره‌ای ساخته‌ شده‌اند و سطوح سخت مختلفی دارند. کفی این کفش‌ها که معمولاً از جنس لاستیک هستند، دارای الگوها و عمق تورفتگی متفاوتی خواهد بود، از این‌ رو تورفتگی‌ها و دندانه‌هایی در ته کفی کفش وجود دارند که راه رفتن روی سطوح ناهموار را بی‌خطر و ایمن خواهند ساخت. تورفتگی‌های بسیار عمیق در این کفش‌ها، بیشترین حد کشش‌ها و انقباضات را میسر می‌سازند و تورفتگی‌های پهن و کم‌عمق‌تر سبب گرفتگی کمتر پا خواهند شد. شاید یک کفش با کفی پاشنه‌ بلند، به نام پاشنه مخفی، نیز از این نوع کفش‌ها بیابید. این نوع از پاشنه باعث می‌شود تا احتمال سرخوردنتان هنگام راه رفتن در سرازیری با شیب بسیار تند کمتر شود. کفی کفش‌های پیاده‌روی معمولاً محکم‌ترین و انعطاف‌ناپذیرترین کفش در بین کفش‌های ورزشی می‌باشند، اما بیشترین جذب ضربه‌گیری (خاصیت ضربه‌گیری) را دارند.

کفش بسکتبال

کفی کفش‌های بسکتبال لاستیکی و نسبتاً تخت هستند. اکثر آن‌ها پهن‌تر می‌باشند و یک الگوی قالب‌گیری شده با طرح جناغی دارند که به مقاومت و کشش برای چرخش‌های سریع روی پاشنه، شروع و ایست‌های سریع بهبود می‌بخشند. کف کفش‌های بسکتبال سالنی اغلب از لاستیک نازک ساخته می‌شوند تا برای حرکات سریع، سبک‌تر باشند، در حالی‌ که کفی کفش‌های بسکتبال در فضای باز برای دوام بیشتر، ضخیم‌تر هستند. کفش‌های بسکتبال معمولاً بالاترین جذب ضربه را دارند و در مقایسه با انواع دیگر کفش‌های ورزشی، نسبتاً انعطاف‌پذیر می‌باشند.

کفش فوتبال (کفش میخ دار)

کفش‌های فوتبال در کفی‌های خود دارای گل‌میخ‌هایی برای کشش بهتر در هنگام دویدن روی زمین چمن می‌باشند. این گل‌میخ‌ها می‌توانند در داخل کفش به‌ عنوان جزیی ثابت از کفی طراحی شوند یا به‌ صورت جداشدنی باشند. گل‌میخ‌ها معمولاً از سه جنس ساخته می شوند: پلاستیک، لاستیک یا فلز. سه نوع گل‌میخ برای این کفش‌ها وجود دارد، گل‌میخ مخروطی که استقامت و استحکام بیشتر را برای ورزشکار فراهم می‌کنند، گل‌میخ‌های تیغه‌ای که می‌توانند کشش و سرعت بیشتری را فراهم کنند و گل‌میخ‌های ته سخت برای سطوح محکم‌تر. کفش‌های فوتبالی دارای انعطاف‌پذیری متوسط و ضربه‌گیری نسبی می‌باشند.

کفش گلف

کفی کفش‌های گلف، در مقایسه با کفش‌های بسکتبال یا کفش‌های باشگاهی معمولی، دارای کمترین خاصیت جذب ضربه و انعطاف‌پذیری هستند. این کفش‌ها دارای گل‌میخ‌های فلزی، گل‌میخ‌های نرم یا بدوم گل‌میخ هستند. میخ‌های فلزی معمولاً جداشدنی هستند و باعث بالا رفتن میزان پایداری و کشش روی نواحی مرطوب یا ناهموار می‌شوند. پوشیدن این نوع از کفی‌های میخ‌دار اغلب برای همه‌ی افراد غدغن است به‌ جز برای گلف بازان حرفه‌ای، زیرا می‌توانند به زمین چمن آسیب بزنند. میخ‌های نرم را نیز می‌توان از کف کفش‌های گلف جدا کرد و این میخ‌ها می‌توانند کشش نسبی را برای بازیکن فراهم کنند. کفش‌های گلف بدون میخ دارای برآمدگی‌های لاستیکی داخلی و توکار می‌باشند که جدا نشدنی هستند. این کفش‌ها کششی نسبتاً بیشتر از کفش‌های معمولی فراهم می‌کنند.

انتخاب کفش ورزشی مناسب

---

اگر چه در بسیاری از فروشگاه‌های کفش ورزشی، فروشندگانی آگاه در این زمینه دارند که می‌توانند به شما در انتخاب یک کفش مناسب ورزشی برای نیازهای شما کمک کنند، بالا بردن معلوماتتان درباره‌ی کفش ورزشی، قبل از خرید کفش جدید، ضرری نخواهد داشت:

•  سعی کنید کفش مورد نظرتان را بعد از یک تمرین در پایان روز امتحان کنید. پاهای شما در صبح شروع به ورم کردن می‌کنند و این تورم تا ۴ بعد از ظهر ادامه دارد. پاهای شما بعد از یک تمرین ورزشی در پایان روز به بیشترین سایز می‌رسند، بنابراین سعی کنید کفش‌های ورزشی را در این زمان امتحان کنید.
•  انگشت‌های پایتان را تکان دهید. وقتی پایتان را در کفش برده‌اید، باید بتوانید همه‌ی انگشت‌های پایتان را به‌ راحتی به بالا و پایین حرکت دهید. پاهای شما در حین ورزش متورم و طویل‌تر می‌شوند، بنابراین باید به عرض یک انگشت شست فضا بین بلندترین انگشت پا و نوک کفشتان وجود داشته باشد.
•  برای هر فعالیت بدنی، یک جفت کفش داشته باشید. اگر فعالیت‌های بدنی و ورزش‌های مختلفی را مانند دویدن و پیاده‌روی، انجام می‌دهید، برای هر کدام از این کارها یک جفت کفش داشته باشید. کفش‌های مخصوص دویدن باید انعطاف‌پذیرتر باشند و نرمی و حالت اسفنجی بیشتری از کفش‌های پیاده‌روی داشته باشند، در حالی‌ که کفش‌های پیاده‌روی کمی سفت‌تر هستند.
•  پاشنه‌ی پایتان باید به‌ راحتی در کفش قرار بگیرد. پاشنه‌ی پایتان باید به‌ راحتی در کفش قرار گیرد، اما نباید خیلی تنگ باشد. باید بتوانید پاشنه پایتان را حرکت دهید، البته نباید موجب ناراحتی و درد شود. وقتی بند کفش‌هایتان تا بالا بسته‌ شده‌اند، بایستی بتوانید پایتان را از کفش بیرون آورید.
•  هنگامی‌که آهسته و با قدم‌های بلند راه می‌روید یا قدم می‌زنید احساس راحتی با کفش‌ها داشته باشید. بدون ایستادن با کفش‌هایی که به پا دارید نمی‌توانید احساس راحت بودن یا نبودن با آن‌ها را متوجه شوید، بنابراین بهترین راه این است که کفش‌ها را بپوشید و سپس سریع یا با قدم‌های بلند و آهسته در فروشگاه راه بروید. تکیه‌گاه زیر قوس کف پایتان باید راحت و طبیعی باشد. اگر احساس می‌کنید که قوس کف پایتان می‌گیرد، پس باید کفشی را انتخاب کنید که تکیه گاه کمتری در قوس پا داشته باشد.
•  پایتان را اندازه بگیرید. همه‌ی افراد تصور می‌کنند که سایز پایشان هیچ‌وقت تغییر نمی‌کند، اما همیشه این‌گونه نیست. سایز پای شما ممکن است با گذشت زمان تغییر کند، از این‌ رو باید دو بار در سال پای خود را اندازه بگیرید. هرگاه که می‌خواهید کفش بخرید، سایزهای مختلفی را امتحان کنید. عوامل مختلفی ممکن است در متناسب بودن یک کفش برای پاهای شما تأثیرگذار باشند، مانند فرم قسمت فوقانی و نوع دوخت کفش. همچنین سایزها بین برندهای مختلف کفش با هم متفاوت هستند.
•  جوراب‌هایتان را با خود همراه داشته باشید. هنگام خرید کفش ورزشی، جوراب‌هایتان را که هنگام ورزش کردن می‌پوشید، با خود همراه داشته باشید. اگر از کفی طبی استفاده می‌کنید، آن‌ها را نیز همراه داشته باشید. قانون کلی این است که بعد از هر ۶۴۰ -۵۶۰ کیلومتر استفاده، باید کفش‌هایتان را تعویض کنید. همچنین اگر کفش‌های ورزشتان دیگر راحتی و حفاظت قبل را نداشته باشند و پشت کفشتان به نظر کهنه و پوسیده می‌آید، می‌توانید آن را تعویض کنید.