Niloofar ارسال شده در 31 فروردین اشتراک گذاری ارسال شده در 31 فروردین مهم ترین تصمیم زندگیم این بود که با خودِ غمگینم مهربون باشم اشکالی نداره اگه دلتنگ آدم های اشتباه زندگیم بشم اما با وجود این دلتنگی باید سعی کنم بخندم و زندگی کنم اشکال نداره اگر یک روز هایی کم بیارم و فکر کنم تلاش بی فایده اس اما از فردا شب باید سعی کنم دوباره خودمُ پیدا کنم اشکال نداره اگر فکر کنم نمیتونم هیچوقت بعضی از مشکلات رو حل کنم اما باید سعی کنم با وجود این درد ها و رنج ها خودم رو نبازم از یک جایی به بعد پذیرفتم قسمی از منِ زخمی و آسیب خورده است و نباید درد آن را انکار یا سرکوب کنم فقط باید یاد بگیرم با وجودش عشق بورزم، تلاش کنم ، بخندم و زندگی کنم^^ پ.ن: کاتی دیا مانت میگه؛ یاد گرفتم به این غم، عشق بورزم به نحوی ک دیگر از غمگین بودن شرمسار نیستم میخندم و غمگینم شوخی میکنم و غمگینم خوشحالم و بعد بیش از همیشه غمگینم اما خودم را سرزنش نمیکنم .. 1 1 نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .