دِل گَب حـق بـدهـیـم•••🫂

[نیلوفرآبی]

حق بدهیم !

یک وقت هایی آدم ها حوصله ی خودشان را هم ندارند .

نباید توقعی داشت ،

وگرنه دیوارِ حرمت ها فرو می ریزد ...

کاری به کارِ بی حوصلگیِ آدم ها نداشته باشیم ،

بابتِ حالِ بدشان توضیح نخواهیم ...

هر آدمی حق دارد گاهی از قوی بودن انصراف دهد و خلوتی بی واسطه بخواهد ،

جایی که خبری از هیاهویِ هیچ کس نباشد ،

جایی که در سکوت و تنهایی بنشیند و خودش را پیدا کند !

صبرِ آدم ها که لبریز شد ؛

نسبت به همه چیز ، بی حس می شوند ،

دنبالِ غارِ ساکتِ تنهاییِشان می گردند ...

آدم است دیگر !

یک وقت هایی کم می آورد ...

کم آوردنِ آدم ها را جدی بگیریم ،

درک کنیم ،

دورتر بایستیم ،

گاهی همین به حالِ خود رها کردن ؛

همین سکوت و حق دادن ؛

بهترین حالتِ دوست داشتن است ...