زندگی ❤️

[Royaye shab]

من آدمایی رو توی زندگیم دوست دارم که شاید حتی دو بار هم بهشون نگفتم که چقدر دوسشون دارم ولی هر جا برن حاضرم کیلومترها باهاشون راه برم بدون اینکه بپرسم مقصد کجاست. 
هر کار اشتباه یا درستی که بخوان انجام بدن، حاضرم تا تهش کنارشون باشم. 
بارها و بارها هم اشتباه کنن یا منو ناراحت کنن می‌بخشمشون بدون اینکه بهشون بگم حتی ناراحت بودم. 
اگه بهم بگن به جای اونا بمیر همون لحظه می‌میرم ولی من هيچ‌وقت نگفتم بهشون که دوسشون دارم چون اونا تیکه‌هایی از قلب منن! 
مگه آدم می‌تونه قلبشو دوست نداشته باشه؟