گسل های تهران تا چه حد خطرناک هستند

[Topaz]

گسل های تهران تا چه حد خطرناک هستند؟

دستاورد های تحقیقات تکتونیکی تهران

بیش از یک دهه از آغاز تحقیقات میدانی بر روی گسل های گستره تهران می گذرد. در پی این مطالعات با استفاده از روش های ژئوفیزیک، ژئوالکتریک، حفر ترانشه ها، نقشه برداری، مطالعات میدانی، تصاویر ماهواره ای و … واکاوی گسترده ای بر روی آثار سطحی و عمقی گسل ها در منطقه انجام شده است. چنین تلاشهایی منجر به فراهم شدن دستاورد های مهم و حایز اهمیتی در حوزه زلزله شناسی و مسکن و شهرسازی شده است. به طور کلی نتایج را می توان به سر فصل های ذیل تقسیم بندی نمود:

به طور قطع، هیچ یک از گسل های شمال ری، جنوب ری و کهریزک را نمی توان از این پس به عنوان گسل پذیرفت. پرتگاه های منسوب به آنها در اثر جریانات آب دریاچه باستانی ری تشکیل شده اند. در واقع کرانه های شمال غربی ساحل دریاچه باستانی ری در جنوب تهران، برای نیم قرن به عنوان گسل لحاظ می شدند.

پرتگاه منسوب به گسل جنوب اشتهارد تحت هیچ شرایطی نمی تواند بازگو کننده یک گسل باشد. این پرتگاه بر اثر رشد یک چین خوردگی کوچک در رسوبات سازند قم ایجاد شده و سبب رخنمون رسوبات رسی (منسوب به دریاچه ای) به صورت خطی شده است.  این چین خوردگی فاقد منشا گسلی بوده و در گذشته، حال و آینده نمی تواند زمین لرزه ای را به وجود آورد.

آثار گسلش در دشت کرج که به عنوان گسل ماهدشت-کرج شناخته می شود، در واقع بقایای یک نهر آب قدیمی مربوط به ادوار گذشته است. بقایای این نهر  که امروزه آثار اندکی از آن به جای مانده را می توان در تصاویر ماهواره ای کرونا (1968) مشاهده نمود. از این رو چنین گسلی وجود خارجی ندارند