Vida

! Wow! Cool

تازگی ها دلم که می گیرد ؛ شال و کلاه می کنم ، دستِ تنهایی ام را می گیرم ، به خیابان می روم و تا مقصدِ آرامش و رهایی ؛ قدم می زنم ... خیلی حسِ خوبی ست ؛ این که بدانی در نهایتِ بی کسی ات هم ؛ خودت را به کسی تحمیل نکرده ای !

رفتم قبرستان و از اهالی آنجا پرسیدم مدارک لازم برای مردن چیست یکی گفت اگر جوانی زود امده ای دیگری گفت اگر پیری دیر امده ای گفتم عاشق کسی شدم اون عاشقم نبود گفتند بدون مدرک خوش آمدی

گر اخراجشان کنی بس خوشنودمان کنی

یکی مهربونیمو اشتباه گرفت خندیدم یکی صداقتمو نادیده گرفت لال شدم یکی غرورم را به بازی گرفت نگاش کردم از اونجا به بعد فهمیدم دنیا جایی که اگه مثل بقیه نباشی له میشی خواستم مثل بقیه باشم گفتن تو خوب باش و من خوب بودم که اینکار را با من کردن اره…. تو زندگی یک جایی هست که بعد کلی دویدن یهو وامیسی سرتو پایین میندازی میگی دیگه زورم نمیرسه الان من دقیقا همونجام ای بابا…. زندگی نیست که کلکسیون بدبختیه مگه ما چند سالمونه که دیگه هیچی بهمون حال نمیده!ها…. موی های سفیدی که لابه لای موهامون داریم تاوان حرف‌هایی که تو دلمون نگه داشتیم و نزدیم در این دنیا که انسان را بقا نیست دل آدم دمی از غم رها نیست نمی ارزد ببندیم دل به دنیا چون این دنیای فانی جای ما نیست

هر جا که باشم وقتی حال دلم خوش نیست ، خوش نمیگذره! درد بی درمانیست حال من! خسته ام! دل بی آرزو مگر میشه! دلم گرفته! دلماز همه گرفته! حالم را تکان بده خدا! حس هیچ چیزی نیست! عجیب و غریب دلگیرند این روزها!